Na twee coronajaren kon de uitreiking in de vorm van een diner gelukkig weer doorgaan. Het was geweldig op deze manier weer samen te zijn. Door persoonlijke presentaties van Petra Blaisse, die de ARC22 Oeuvre Award in ontvangst nam, en Lyongo Juliana (voorzitter ARC22 Architectuur Award) ontstond er een fijne interactie met de zaal en verbinding tussen alle aanwezigen. Daarnaast zette Liesbeth van der Pol alle genomineerde jong talenten in een terecht zonnetje.
Dit jaar vertelden de juryleden van de projectprijzen onbewust een gezamenlijk verhaal. Toen ik alle winnaars op een rijtje zette, kwam ik er allereerst achter dat alle winnende projecten uitgaan van bestaande structuren. Voerden we dertig jaar geleden nog de discussie of er bij een herbestemming, renovatie of verbouwing wel sprake is van architectuur, is het nu duidelijk dat de toekomst van de architectuur in de omgeving met het bestaande ligt.
Daarnaast viel me op dat alle winnende projecten een publieke opdrachtgever hebben. Projecten waarbij de overheid is betrokken zijn altijd van een andere categorie, alleen al omdat het beschikbare budget vaak wat hoger ligt. Natuurlijk is het belangrijk dat publieke projecten voorbeeldstellend zijn, maar hoe zit het met de markt? Daar zitten zeker toch ook opdrachtgevers die hun nek durven uitsteken?
Omdat er tijdens de uitreiking niet genoeg tijd was alle nominaties en winnaars de aandacht te geven die ze verdienen, staan alle redactionele artikelen en juryrapporten in een speciaal samengesteld digizine.
