BNA reageert op STOER
De BNA reageert kritisch op de eerste fase van het programma STOER 'Er moet wat gebeuren', zegt voorzitter Jeroen de Willigen, 'maar dat betekent niet dat we minder goed moeten bouwen.'
Het Amsterdamse bureau Heren 5 architecten gaat voortaan verder onder de naam SOME Architects. Dat maakte het bureau vorige week bekend. SOME staat voor 'Social Method' en verwijst naar de methodische aanpak van het bureau.
De BNA reageert kritisch op de eerste fase van het programma STOER 'Er moet wat gebeuren', zegt voorzitter Jeroen de Willigen, 'maar dat betekent niet dat we minder goed moeten bouwen.'
Architecten zouden er goed aan doen hun stem te laten horen over de toepassingen van AI. Hoe? Door samen te werken. De traditionele ieder-voor-zich-aanpak staat niet in proportie tot de urgentie als gevolg van de impact omvang en kracht van AI. Het is zaak dat de beroepsgroep niet in dezelfde valkuil stapt als bij de opkomst van Autocad en REVIT/BIM zo'n tien jaar geleden, waarbij zij weinig invloed heeft uitgeoefend op de ontwikkeling ervan. Het vraagt om een branchebrede en overstijgende samenwerking om regie te nemen in de ontwikkeling van AI.
Sjoerd Soeters kwam met John Habraken, Morris Lapidus en Robert Venturi op de proppen en Kees Kaan met Carel Weeber, maar Marjolein van Eig kwam met een minder iconische architect, ze vertelde over Hans van der Heijden. Alle drie spraken ze hierover in onze tweewekelijkse podcast 'Over Architectuur Gesproken'. Om onze gasten in te leiden hebben we een nieuwe rubriek in het leven geroepen: De Leermeester.
Architect Marjolein van Eig is wars van dogma's. Ze ontwerpt graag met ornamenten en haalt haar referenties uit films, kunst, gebouwde en ongebouwde architectuur. In de podcast 'Over Architectuur Gesproken' vertelt ze hoe ze het schrijven over architectuur combineert met de praktijk van haar eigen bureau. 'Het is ontzettend leuk om alles zelf te doen, daar krijg ik veel energie van.'
Er zijn al AI-modellen die verkavelingen en massastudies genereren die allemaal uit kunnen. Als je even verder doordenkt, kom je uit bij het doembeeld van de architect als plaatjes- en praatjesmaker om de stakeholders te overtuigen. Hoe realistisch is dit?
De huidige DNR stelt dat het auteursrecht van gebouwen bij de oorspronkelijke ontwerper ligt en blijft. Voor aanpassingen moet toestemming worden gevraagd, ook bij erfgenamen. Een versoepeling van dit auteursrecht kan in sommige gevallen voor een versneld transformatieproces zorgen.
Er zijn al AI-modellen, gevoed met gemeten data uit een bestaande situatie, die verkavelingen en massastudies genereren en allemaal uit kunnen. Als je even verder doordenkt, kom je uit bij het doembeeld van de architect als plaatjes- en praatjesmaker die pas wordt ingeschakeld in de vergunningsfase, om het voorkeursmodel te voorzien van een aansprekend verhaal om de stakeholders te overtuigen. Hoe realistisch is dit?