Zo onderzoekt Studio RAP in Rotterdam of een ornament een ecosysteem kan zijn. Hun 3D-geprinte terracottategels zijn tegelijk gevel en tuin. Ze zijn een voorbeeld waar robotisch precisiewerk, klei, algoritme en plant samensmelten. Wat ooit puur decoratie was, wordt nu habitat. Toch blijkt zelfs de mooiste innovatie fragiel: zonder irrigatie verdort het groen. Maar de poging alleen al laat zien dat schoonheid en duurzaamheid geen tegengestelden hoeven te zijn. En het vergroenen van de stad heel laagdrempelig kan plaatsvinden op het geveloppervlak.
In de podcast Over Architectuur Gesproken praat architect Roberto Meyer onder andere over de gevel van The Pulse in Amsterdam: een project dat letterlijk de hartslag van de stad wil verbeelden. Deze toren is volgens hem geen kille windvanger, maar een verticale biotoop van biobased materialen (lees: biobased gevelisolatie en duurzame gevelbekleding van gerecyclede petflessen), zonnepanelen en sociale lagen. Een gebouw dat meebeweegt met zowel de tijd als de wind.
En dan de Steigerkerk in Rotterdam, die mogelijk een nieuw hoofdstuk krijgt als Museum Rotterdam. Het renovatievoorstel van V8 architects ligt nog bij de gemeenteraad, maar de intentie is helder: waar eens gebeden klonken, moeten straks stadsverhalen te horen zijn. De wederopbouwkerk van Chris Knol, Kraaijvanger architecten, krijgt nieuw leven zonder haar ziel te verliezen. Hier groeit geen groen in keramiek, maar betekenis in baksteen.
PS Dutch Design Week 2025 opent dit weekend. Voor wie keuzestress voelt: ik selecteerde zeven projecten die een bezoek waard zijn.
