De Romeinse architect Vitrivius stelde drie voorwaarden op voor een goed gebouw: firmitas (bouwkundige kwaliteit), utilitas (functionaliteit) en venustas (schoonheid). Maar op dit moment richten architecten zich vooral op de eerste twee, als goede nazaten van het modernisme. Ze begeven zich liever niet op het pad van schoonheid.
Tijdens de opleiding tot architect wordt het woord ‘mooi’ al snel in de ban gedaan, want leg je ontwerpkeuzes dan maar eens uit. Of iets mooi is of lelijk zou ‘slechts’ een kwestie van smaak zijn, maar schoonheid verheft mensen en draagt bij aan een fijner leven. Als tegenreactie op de huidige risicomijdende en efficiënte bouwcultuur, zet de redactie van de Architect schoonheid in architectuur op de agenda.
Samen met de raad van advies, bestaande uit Sofie De Caigny, Jan Peter Wingender en Pieter Bedaux, heeft de redactie Willem Jan Neutelings en Saar Meganck uitgenodigd om hierover te komen spreken.
Willem Jan Neutelings
Willem Jan Neutelings studeerde architectuur aan de Technische Universiteit Delft. Hij werkte vervolgens bij het Office for Metropolitan Architecture, voordat hij in 1987 samen met Michiel Riedijk een bureau oprichtte.
Neutelings Riedijk Architecten in Rotterdam is internationaal actief, met een focus op het ontwerp van grootschalige openbare en culturele gebouwen. Enkele bekende realisaties zijn het Museum Aan de Stroom in Antwerpen, het Gare Maritime in Brussel, het Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum en het Naturalis Biodiversiteitscentrum in Leiden.
Willem Jan Neutelings heeft wereldwijd lezingen gegeven aan tal van architectuurinstituten. Hij was onder meer gastdocent aan het Berlage Institute in Rotterdam en de Graduate School of Design van Harvard University.
In 2020 is hij gestopt als architect en bij zijn bureau. Sindsdien woont hij in Brussel.
Saar Meganck
Saar Meganck is als architect opgeleid aan de Universiteit van Gent. Sinds 2004 leidt ze samen met David Dhooge het team Dhooge & Meganck architecten. Binnen hun bureau ligt de focus op de spanning tussen het onbekende en het formuleren van een ontwerprespons door het ontwerpproces en denkpatroon te ondermijnen, zonder dat ze zich begeven in de wereld van het denken.
Het portfolio van het bureau is heel divers en bestaat uit herbestemde kerken, een mosterdfabriek, nieuwe interventies in een monumentaal kasteel, woningen, een theaterzaal. Het werk is tentoongesteld in binnen- en buitenland, zoals de Architectuurtriënnale van Lissabon, het Deutsches Architekturmuseum Frankfurt, de Architectuurbiënnale Venetië 2021 en het M KHA Antwerpen.
Saar Meganck is naast haar werk als architect hoofd Theorie binnen Architectuur Academie Maastricht (AAM), waar ze lesgeeft en een 'onderzoekscel' vormt met studenten en docenten.
Ten slotte is ze een doctoraat gestart bij AAM en de KULeuven. Het onderzoek behelst onder andere het ontsluiten van het archief van Wim van Hooff: polychromeur, docent, schilder en kleuradviseur binnen met name de architectengroep van de Bossche School.
