Hangelbroek liet zich inspireren door West en Oost-Europese markthallen vanwege hun culturele functie. Hier kwamen – en komen nog steeds – mensen samen voor de markt én simpelweg om elkaar te treffen. Daarmee is Apeldoorn niet alleen een overdekt marktplein rijker, maar een trefpunt, ontmoetingsplek en een eyecatcher.
De Markthal heeft overduidelijk een culturele impact. Valt hetzelfde te zeggen over de nieuwe, uitbundige Vinex-wijk Haverleij waar collega Charlotte Thomas over schreef? Deze postmiddeleeuwse enclave van negen nieuwbouwkastelen in het landschap rondom Den Bosch is na 25 jaar opgeleverd en trakteert bewoners op kantelen van roodbruin metselwerk, bovenop modernere gevels, en entrees die doen denken aan toegangspoorten van weleer. Alleen het valhek ontbreekt nog.
Terecht vraagt Thomas zich af of Haverleij het antwoord is op het ‘straatje erbij’. Dat doet mij denken aan mijn gesprek met Maartje Luisman, partner bij SVP. Volgens haar is een leus als ‘straatje erbij’ gevaarlijk, want ‘het moet nooit alleen gaan over woningen. In dorpen gaat de opgave ook over mobiliteit en bereikbaarheid, want hoe komen mensen vanuit de dorpsranden naar hun werk?’
Dat zet de Apeldoornse Markthal voor mij in perspectief. Ja, het is ‘slechts’ een houten overkapping, maar tegelijk is het iets waar de stad trots op kan zijn. Net zoals de Erasmusbrug haast synoniem staat aan Rotterdam als stad, voorspel ik dat de Markthal symbool gaat staan voor Apeldoorn.
