Vakredacteur
Reinoud Schaatsbergen is schrijver en redacteur. Binnen de Architect focust hij zich op de ontwerppraktijk en stedenbouw, met specifiek aandacht voor gebiedsontwikkelingen, landschapsarchitectuur en de maatschappelijke impact van (stedelijke) omgevingen.
Ideeën, vragen of opmerkingen? Mail naar reinoudschaatsbergen@vmnmedia.nl
De huidige DNR stelt dat het auteursrecht van gebouwen bij de oorspronkelijke ontwerper ligt en blijft. Voor aanpassingen moet toestemming worden gevraagd, ook bij erfgenamen. Een versoepeling van dit auteursrecht kan in sommige gevallen voor een versneld transformatieproces zorgen.
Opdracht binnengehaald, ontwerpen maar! Of toch niet? Steeds vaker wordt in contracten afgeweken van de leveringsvoorwaarden uit De Nieuwe Regeling (DNR), met torenhoge aansprakelijkheidseisen, risico's die op de architect worden afgeschoven en afwijkingen op het eigendomsrecht. Moet je als architect tegenwoordig een jurist in dienst hebben, of biedt een aankomende herziening van de DNR uitkomst?
In gesprek met Do Janne Vermeulen (Team V Architectuur) vroeg ik mij ineens af: houden we nog wel genoeg van onze gebouwen? Vooral grote gebouwen delven het onderspit, zei Vermeulen in de podcast Over Architectuur Gesproken, soms door een slecht imago, soms door een negatieve voetafdruk. Kleine gebouwen zijn sneller sympathiek.
Een gebouw maken met zo min mogelijk installaties? Volgens architect Jan Nauta van Studio Nauta is dat tegenwoordig praktisch onmogelijk, want regelgeving als de BENG-eis werkt vaak onnodig veel installaties in de hand. Opdrachtgevers volgen deze regelgeving strak, vaak ook door onwetendheid, en zetten zo de duurzaam georiënteerde architect en bouwfysisch adviseur buitenspel.
In Nederland komt de biobased transitie nog maar net op gang. Maar in Frankrijk is er al vijftien jaar een 'brede beweging architecten én opdrachtgevers' die met materialen als hout, stro, hennep en leem werkt, zegt Christina Eickmeier. In deze ARC Talk vertelt ze over de voortrekkersrol van Frankrijk en hoe Nederland hiervan kan leren.
Team V Architectuur leverde in het tijdsbestek van een half jaar twee grote gebouwen op: kantoorgebouw Mediavaert en sociaal woongebouw De August. Twee projecten met een heel andere doelgroep, en toch vergelijkbaar. Dat zegt Do Janne Vermeulen in de podcast 'Over Architectuur Gesproken'. 'Met grote gebouwen maak je grote impact. Dat is nodig willen we de bouwindustrie verduurzamen.'
Welstand moet zich meer richten op hoofdlijnen en minder op architectonische details, zo luidt het recent gepubliceerde conceptadvies van het kabinetsprogramma 'Stoer'. Volgens het advies veroorzaken welstandscommissies vertraging, hogere kosten en 'negatieve energie'. Onder architecten worden de commissies echter veelal gezien als belangrijke voorwaarde voor een soepel en kwalitatief bouwproces. Wat is hier aan de hand?
Voor de herijkte ARC25 Nieuwe Architectuur Award zijn dit jaar veel woongebouwen ingezonden. Bijna driekwart van de inzendingen betreft woningbouw, van een enkel woonhuis tot een stedelijk inbreidingsproject. Bij de publieke projecten is een sterke focus op leefbaarheid en sociale interactie, met houtbouw in de hoofdrol. We danken alle inzenders voor de genomen moeite. Na intensief beraad heeft de redactie de lijst met inzendingen teruggebracht tot een longlist van 50 projecten. De vooraf opgestelde criteria waren hierbij leidend.
Mijn zoektocht naar een voorbeeld van een goede tender eindigde vorige maand bij de Campus Esserberg in de gemeente Groningen. Dat project stak er met kop en schouders bovenuit doordat het teleurstelling bij alle deelnemende architecten beperkte, in tegenstelling tot veel andere tenders. Welke lessen kunnen we daaruit trekken?
De cao voor architecten ligt aan de basis van een goede bureaupraktijk. Geen architect is het daarmee oneens. Toch dreigde de algemeen verbindende status van de cao begin vorig jaar te verdwijnen. Dat had de sector aan zichzelf te wijten, zegt Jan Peter Wingender, doordat veel architecten hun lidmaatschap bij de BNA opzegden. 'Zij realiseerden zich niet dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor het bestaan van de cao.'
