Op een terrein in de polders vlak aan de zee, worden de zichten afgebakend door de bebouwde kustlijn. Een beperkt volume aan bomen en struiken en de centrale inplanting van de initiële boerderijgebouwen bepalen de structuur van het domein.
Basisvolumes als hart
Het project creëert centraal in het grote landschap een plek met de uitgesproken identiteit van “het boerenerf”. Drie langgerekte, geschrankt geplaatste, zwart beplankte basisvolumes vormen het hart en het leven op de boerderij. Het erf is niet volledig omsloten en laat veel contact toe met de weilanden rondom. Toch bakenen de woning, de paardenstal en de schuur deze plek in eerste instantie eenduidig af.
Niveauverschil
Op een kleinere schaal wordt het open en vlakke karakter van het erf enerzijds doorbroken door een grote, lang gerekte waterpartij, centraal gelegen tussen woning en paardenstallen, anderzijds door een 60 meter lange keermuur waarmee een klein niveauverschil wordt opgevangen en tezelfdertijd de mestput een geïntegreerde plek krijgt.
De basisvolumes ogen als typologisch utilitaire stallen waarbij de openingen beperkt worden tot het functionele minimum – te openen met de grote schuifpoorten.
