Een flink aantal veiligheidsvoorschriften gaven de architect bij aanvang een context van strakke randvoorwaarden en ook op ruimtelijk vlak bleek de uitgangssituatie allerminst ideaal: de vrije hoogte op de gelijkvloerse verdieping van het kantoorgebouw is zeer beperkt en het is nauwelijks mogelijk daglicht binnen te laten in het centrale gedeelte.
Stein Van Rossem stripte de hele ruimte tot aan de ruwbouwconstructie en schoof de vergaderkamers als aparte entiteiten dit opengewerkte binnengebied in. Hij laat de vergaderzalen ruimtelijk verspringen en heeft de toegangen vormgegeven als diepe nissen, waardoor de centrale ruimte een aangename heterogeniteit verkrijgt.
Aangenaam verblijven
Zo is vlak naast de grote entree- en doorgangszone een aangename schakelruimte ontstaan, waar het leuk vertoeven is, voorzien van houten banken met geïntegreerde verwarmingselementen en een besloten koffiehoek. Zowel de muren als de vloeren zijn bekleed met keramische tegels in een lichte kleur.
De wanden die de projectzone omsluiten, bestaan uit zwarte HPL-panelen met een structuur, waardoor een intrigerend diepte-effect ontstaat dat de lage plafondhoogte doet vergeten. Van Rossem heeft zijn opdrachtgever ervan overtuigd voor de vloerbekleding van vergaderzalen het uniforme en determinerende blauw in te ruilen voor een subtieler kleurenpalet.
