Het rijksmonument stamt uit 1941 en zal nu als kantoor- en atelierruimte dienen voor mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking.
Uitgangspunt van de renovatie was om de historische kenmerken van de schuur zoveel mogelijk te bewaren, of terug te brengen. Een uitdaging, omdat de wanden en het dak voornamelijk uit glas bestonden.
De kiemschuur deed tot een tiental jaar geleden dienst als aardappelhuis, waar boeren aardappels lieten ontkiemen. Nadat de schuur zijn functie had verloren, werd het gebruikt als opslagruimte. Zonde, vond eigenaar Maatschappij van Weldadigheid, omdat de kiemschuur historische waarde heeft en een zeldzaamheid in Nederland is.
Omdat het vele glaswerk er voor zou zorgen dat de ruimte te warm zou worden, heeft Brink een ‘schuur-in-schuurconstructie’ ontworpen. Zo zijn er nieuwe glazen wanden in de schuur gezet en is zo aan beide zijden een geconditioneerde spouw gecreëerd. De spouw aan de rechterzijde wordt gebruikt als gang. In de middenruimte zijn het kantoor en atelier te vinden. Hier is het klimaat beheersbaar en merken de gebruikers weinig van de weersomstandigheden.
Om eencontrast te creëren tussen het doorleefde hout van de oorspronkelijke schuur, heeft B+O blankgelakt larix-hout gebruikt. Daarnaast zijn de binnenwanden van de ruimte voorzien van houten kozijnen en glaswerk. Er is subtiel evenwicht gecreëerd tussen oud en nieuw.
