Realisatie van het gehele programma op de locatie van de voormalige basisschool bleek vanuit stedenbouwkundig oogpunt niet wenselijk. De omliggende jaren ’60 bebouwing bestaande uit woningen in twee bouwlagen met een kap diende gerespecteerd te worden. Er moest worden uitgeweken worden naar het aangrenzende park. De noodzaak om het parkeren op te lossen op het eigen terrein in combinatie met het behoud van het vele groen heeft geleid tot een ondergrondse parkeerkelder. Niet vanzelfsprekend voor onderwijshuisvesting.
Het plan maakt optimaal gebruik van de aanwezige landschappelijke kwaliteiten. De wisselwerking tussen het park, speelterreinen en onderwijsruimten wordt op verschillende manieren ingezet in het ontwerp. De lange gevels zijn ingezet om transparantie te introduceren op verschillende niveaus. Op de begane grond is de relatie tussen binnen en buiten continu zichtbaar, hier bewegen de allerjongsten zich achter de doorlopende glazen plint. In het paviljoen is de gymzaal op de verdieping geplaatst en de begane grond rondom van glas voorzien, om de relatie met het aanwezige groen in het park te versterken. De verdieping van de school is aan de straatzijde voorzien van horizontale uitsneden in het metselwerk waarachter zich de onderwijszones bevinden.
De onderwijsgroepen zijn geschakeld in een heldere structuur. Vanuit de loopbrug doorkruist een verbindingsas het gehele gebouw. In deze transparante zone bevinden zich de voornaamste verkeerszones met zichtlijnen door het hele gebouw. Een reeks van ruimten met verschillende sferen wordt aan elkaar gekoppeld. Het vaste meubilair, dat integraal mee is ontworpen met het gebouw vormt een belangrijk onderdeel in deze ruimten. Op de verdieping vormt het meubel een aaneenschakeling van ontmoetings- en werkplekken voor gezamenlijk gebruik, waarbij de materialen en kleurgebruik zijn afgestemd op het overige interieur.
Door de transparantie, open structuur en het concentreren van de vaste kernen ontstaat er een gebouw waarin ontmoeting en beweging zichtbaar gemaakt wordt. De complexiteit van de opgave heeft geleid tot een plan dat onlosmakelijk is gevormd door haar context maar tevens deze context heeft voorzien van nieuwe kwaliteiten. Een gebouw waarin binnen en buiten elkaar continu ontmoeten.
