Op het snijvlak van duurzaamheid en design
Overzichtbeeld krukken in de studio van Heilig Objects. Beeld Heilig Objects

Op het snijvlak van duurzaamheid en design

Na mijn gesprekken met Marjolein en Jan-Paul Deurloo, van Novel Grey, en Daniel Heilig, van Heilig Objects, realiseerde ik me dat het einde van het geitenwollensokken imago in de interieursector misschien nabij is. Beide bedrijven zijn intrinsiek duurzaam. Toch dragen hun producten geen stoffig imago.

Zo slaat een wandtegel van Novel Grey meer CO2 op dan een doorsnee cementtegel maar gedraagt zich bijna als een kunstobject. Het is meer dan een duurzaam materiaal: de esthetiek overstijgt de intrinsieke duurzame motivatie.

En gelijkaardige gedachtegang trof ik aan bij Daniel Heilig. Zijn architectonische meubels zijn één voor één super duurzaam en worden lokaal met de hand geproduceerd, maar dat is meer uit common sense dan een doel op zich. Hij wil kwalitatief mooie producten maken. Het duurzame en circulaire verhaal moet volgens hem inherent zijn aan het productieproces, en hoeft niet de boventoon te voeren. ‘Het is geen trend.’ Het is een gegeven.

Het besef dat ook de interieurbranche een steentje kan bijdragen aan het welzijn van onze planeet, lijkt te groeien. Want de doorlooptijd van een met name horeca- of winkelinterieur is hoog. Gemiddeld wordt het interieur na een jaar of vijf geheel vernieuwd. Bizar. Aannemers bouwen volgens Breeam-richtlijnen - een beoordelingsmethode om de duurzaamheidprestatie van gebouwen te bepalen - en scoren punten voor het project. Terwijl gelijkaardige richtlijnen op het gebied van duurzaamheid in de interieursector ontbreken. Hier kunnen we net meters maken om de bouwsector verder te verduurzamen.

Stap één is sowieso bewuster omgaan met interieurs. Niet alles hoeft direct in de container ter verdwijnen. En stap twee is vaker circulaire, herbruikbare of duurzame materialen toepassen. Zoals Novel Grey en Heilig Objects illustreren bevinden die zich op het snijvlak tussen design en duurzaamheid: esthetische duurzaamheid.

PS Vergeet je interieurprojecten niet in te zenden voor de ARC Awards! Deadline is 12 april! Meer informatie vind je hier: https://www.arc-podium.nl

Groet

Charlotte

Charlotte Thomas

Charlotte Thomas

Vakredacteur interieur & design

Charlotte Thomas (1992) is vakredacteur Interieur & Design. Ze studeerde af als kunst- en architectuurhistoricus. En heeft onder meer gewerkt bij Stroom Den Haag, Museum Het Schip, AFFR, Vice, Van Eesteren Museum en Galerie Bart. Heb je ideeën, vragen of opmerkingen? Mail naar: charlottethomas@vmnmedia.nl

De doorgang op links met Fox food court en de entreehal op rechts bij Royale Belge door Bovenbouw, Caruso St John en DDS+. Beeld Filip Dujardin

Aan het projecthoppen

Afgelopen maand mocht ik enkele bijzondere projecten bezoeken. Al enige tijd stond de transformatie van het functionalistische kantoor Royale Belge op mijn radar. De verbouwing van megalomaan bedrijfsgebouw naar belevenishotel door Bovenbouw, Caruso St John Architects en DDS+ stelde niet teleur. De betrokken architecten transformeerden het afgesloten kantoor naar een toegankelijke werk- en verblijfsplek, inclusief een foodmarket in de semipublieke plint waar onder meer de buurtbewoners elkaar treffen.

Dance Dance Sit Sit door Tomas Dirrix, Team Thursday en Koen Taselaar. Beeld Titia Hahne

Het stedelijk interieur

De druk op de openbare ruimte binnen de (groot)steden neemt toe. Het spanningsveld tussen publieke en privéruimte is groot. Mensen wonen, werken en leven op steeds dichter op elkaar. We ontmoeten onze medemens in talloze gemeenschappelijke ruimten. Veel van deze ontmoetingsplaatsen kan je beschouwen als (stedelijke) interieurs. Deze plekken dragen bij aan het stedelijke welzijn. Straten, pleinen, binnenhoven maar ook gebouwen fungeren dan als openbare ruimte. Zo zien we in recente nieuwbouwprojecten de ambitie om de stad te betrekken in het gebouw.

Kantoor Vol Afval, KaVA. Beeld Stijn Poelstra

De interieurwereld denkt om

De kogel is door de kerk! Maar liefst 36 interieurprojecten zijn geselecteerd voor de ARC24 Interieur Awards. De longlist kent een grote variëteit. Merkwaardig is het hoge aantal renovatie- en transformatieprojecten. Zo transformeert Bureau Fraai een monumentale kapel tot psychologenpraktijk, en renoveert Popma ter Steege een verouderd defensiekantoor naar nieuw Rijksvastgoedkantoor op het voormalige marinevliegkamp Valkenburg. De toenemende aandacht voor hergebruik, duurzame materialen en circulariteit valt ook op.

SO-IL op de Triënnale van Brugge. Beeld Filip Dujardin

De kracht van tijdelijke architectuur

Terwijl ik deze intro van de themanieuwsbrief schrijf, bevind ik me op Milan Design Week 2024. Omringd door een elite designpubliek van alle uithoeken van de wereld zit ik op een pop-upterras van een galerie. En niet zomaar een galerie, het is een van de beste Italiaanse studio's die gespecialiseerd is in het opknappen van mid-century modern design en het voor een tienvoud - misschien zelf honderdvoud - van de originele aankoopprijs verkoopt.