Toelichting Civic Architects | Beeld Stijn Bollaert
Naast architectonische middelen, toon het project ook de zeggingskracht van creatieve samenwerkingen. Schoenen, leer en mode zit diep verankerd in het DNA van Waalwijk, maar voor de buitenwacht was dat minder herkenbaar. Voor het interieur zijn samenwerkingen opgezet met het onderwijs, bedrijfsleven en creatief regionaal vakmanschap. Het resultaat komt bijvoorbeeld terug in ledere kussens en andere toepassingen en in de duurzame, keramische wand. Op deze wijze komen binnen- en buitenwereld samen.
De toon in het complex wordt gezet door vertrouwde materialen zoals bakstenen, beton en hout, en niet door minimalistische witte ruimtes, zoals je misschien meer zou verwachten bij een modern museum. Dit is een bewuste keuze: de materialen versterken de sfeer van de collectie en van het historische gebouw: ze vormen één gesammtkunstwerk. Het interieurontwerp borduurt voort op de rijke verzameling van materialen en texturen, toegepast met hun karakteristieke eigenschappen.
In het ontwerp van de 28 meter lange boeken- en materialenkast in het kenniscentrum komen architectuur en interieur samen. In de sokkel zijn alle installaties weggewerkt. De kast zelf is ontworpen als een flexibel, modulair systeem met verschillende display en bewaarmodules.
Het entreemeubel dat de functies balie / bar / living lab verenigt, is gemaakt van in-het-werk gestort kalkhennep.
De materialen zijn gekozen met het oog op duurzaamheid. Dat betekent enerzijds dat ze tegen een stootje moeten kunnen, en anderzijds dat ze duurzaam mogelijk gewonnen, en daar waar mogelijk hergebruikt. Een van de resultaten is een unieke keramische displaywand als blikvanger voor de entreezone. Laura van Santen ontwierp een serie 3d tegels van afvalglazuur die gecombineerd werden in een groter patroon.
Gekozen materialen en producten zijn doelgroep-overstijgend, in die zin dat ze een beroep doen op universele ervaringen van de menselijke zintuigen; van zicht tot gehoor, van tast tot geur.
In samenwerking met keramiekatelier Cor Unum werd het prototype voor de tegelwand uitgewerkt en uitgevoerd als een kleinschalige ambachtelijke productie, deels gerealiseerd door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Leerlingen van vakschool Sint Lucas ontwierpen de kussens voor het auditorium en lokale ondernemingen verzorgden de inrichting van de kantooromgeving. Het toont aan dat de koppeling tussen sociale cohesie en architecturale producten in publieke gebouwen te realiseren is.
