Een voormalig donker arbeidershuisje zonder buitenruimte, genesteld in het historische centrum van Gent, wordt een nieuwe thuis. Er is afstand gedaan van een teveel aan bezittingen en op de kleine ruimte gezocht naar de essentie. De ruimtes zijn op maat en gepositioneerd volgens de functie en de lichttoetreding. De gelijkvloers(36m2) bevat al een volledige woning waar het mogelijk is om met een rolstoel te wonen. Een alkoof situeert zich op de donkerste plek van de huis maar door de koppeling aan de badkamer ontstaat een soort van suite.
Er is getracht om een maximale ruimtelijkheid te creëren en hierin het licht optimaal te laten spelen. Alle woonfuncties zijn op het gelijkvloers gecondenseerd. De andere niveaus bevatten de ruimtes voor de kinderen en een dak-atelier.
Via een glazen dak ontstaat er een orangerie die zo het gebrek aan private buitenruimte compenseert. Het licht laten we vervolgens via een aaneenschakeling van vides tot het gelijkvloers doordringen. Van onderuit fungeren deze als een Napolitaanse straat en maken ze het mogelijk om van aan de keukentafel de lucht of de sterren te zien.
Het is een zintuiglijke woning met aandacht voor materialiteit die doorheen de tijd zal evolueren. Zo zal telkens een verdieping verwijderd worden als een kind het huis uitgaat en zal de woning aangepast worden aan de noden van het moment.
