ARC17: Canvashouse - Guerrilla office architects

Een woning aan de grens van de stad. De gevel die de grens van de steenweg verschuift. Twee gevels: een canvas als grens aan de straat; de tweede gevel als de transparante woonhuid. De woning plooi een half niveau naar de tuin en stijgt vervolgens drie niveaus tot het bovenste dakterras. De lucht is de grens. In de verte de abdij. Op de derde canvas stijgt de ijsvogel op.

Chaussée

Steenwegarchitectuur lijkt bij Vlaanderen te horen bijna als een stempel op het landschap. Niet iedereen woont in de stad, het dorp of de verkaveling. Binnen de nevelstad vormen ze verkalkte aders. Aan de rand van Leuven, balancerend in de periferie aan de continue stroom van wagens bevindt zich woning DHK-L. Op een smal perceel werd een éénlaagse woning gesloopt en vervangen door een nieuwbouw van 3 bouwlagen. Het zuiden bevindt zich aan de voorzijde : de kant van de razende wagens.

ARC17 GOA Canvas House
Fotograaf Steven Massart

De eigenlijke woning trekt zich terug achter een patio en plooit dan naar beneden richting tuin. Op de verdieping komen de slaapkamers met een eerste dakterras. Bovenaan bevindt zicht de polyvalente kamer : bureau, avondliving, ... met dakterras met zicht op de Hagelandse getuigeheuvels.

Tegelijkertijd genereus een flits van inzicht biedend op de woning, zodat ook een steenweg een stukje woontheater te zien krijgt.

Kwaliteiten

Het wonen aan een agressieve steenweg wordt door het inschuiven van een ‘voorruimte’ verzacht door letterlijk ademruimte te geven aan de woning. Het binnenkomen wordt verlengd zodat je van uit de steenweg niet meer de woning binnenvalt. De voorgevel is een canvas tussen steenweg en huis : een geluidsscherm in glas. Zonnescherm op de verdieping met verschuivende ritmes in hout.

Tegelijkertijd zorgt de transparante glasgevel voor een flits van inzicht tot in het hart van de woning voor de voorbijrijdende passanten. De woonruimte ligt ca. 120 cm dan de steenweg, waardoor het voor de bewoners niet als storend wordt ervaren.

De patio kreeg een verticale grafitti van Smates.

De lamellen zijn daardoor essentieel : aanrijdend is de woning blind, maar plots schiet er een flits van kleur door de openingen.

De gevel is ontworpen om al bewegend filmisch te ervaren, op het ritme van de steenweg.