De afwijkende plattegrond in de vorm van een hoefijzer maakt een groots stedelijk gebaar. De envelop opent zich aan de zuidoostkant, zodat de bezoekers vanaf de 40.000 stoelen tellende tribune (55.000 inclusief tijdelijke stoelen) niet alleen de sportwedstrijden zien, maar ook de stad. Het Hoofdstadion van de Wereldspelen 20091 lijkt op een grote gestroomlijnde draak en dankt zijn dynamiek aan een ruggengraat van betonnen wervels die de tribunes ondersteunen. Daarboven bevindt zich een nog imposantere secundaire constructie die toeschouwers beschut tegen zon, wind en regen.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 9, 2009, p74-81.
