In zijn ontwerp voor de California Academy of Sciences doorbreekt Renzo Piano de scheidslijn tussen natuur en architectuur. Door middel van een ecologisch verantwoord, elegant golvend dak brengt hij meerdere tentoonstellingsruimtes samen.
Ruim dertig jaar geleden brak Renzo Piano internationaal door met het ontwerp dat hij samen met Richard Rogers maakte voor het Centre Pompidou in Parijs. Het gebouw herdefinieert het museum als instituut en stelt het begrip architectonische ruimte ter discussie. Deze massieve machine is geen kunsttempel, maar een container voor culturele uitwisseling, ondersteund door een allesomvattende technologische infrastructuur.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 1, 2009, p78-83.
