Iedereen kent het beeld van een groepje mensen op en rond een parkbank, sjofel gekleed en met halveliterblikken bier in de hand, al dan niet zonder vaste woon- of verblijfplaats. Ze zijn niet gewelddadig, maar wel onberekenbaar - en veroor-zaken dus een gevoel van onbehagen. De meeste mensen lopen er met een flinke boog omheen.
Elke gemeente heeft te maken met dit probleem en probeert er iets aan te doen. De gemeente Utrecht heeft gezocht naar een oplossing in de vorm van een hostel. De doelstelling van Hostel Hogelanden is niet om de bewoners te genezen. Dat kan niet meer. De heilzame werking die uitgaat van het gebouw, zit in de regelmaat die het regime in hun levens introduceert. De bewoners krijgen er volwaardige maaltijden voorgeschoteld. Bovendien is medische zorg sneller beschikbaar. De verslaving verdwijnt daardoor niet, maar de omgeving waarin met de verslaving wordt omgegaan, is vriendelijker en menswaardiger dan de straat.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 07/08, 2007, p62-65.
