Verpleeghuis Bruggerbosch in Enschede door Jorisssen Simonetti architecten

Bruggerbosch heeft zich als laatste instelling in Nederland weten te onttrekken aan de gedwongen decentralisatie in de zorg. Het landelijk beleid is dat patiënten in kleine woongroepen in de stad gaan wonen. Voor de mensen die er worden verpleegd, is het wonen in de stad niet meer dan een schijnvrijheid. Bas van de Moosdijk simuleerde voor hen de verschillende schaalniveaus van de buitenwereld.

Een eind buiten het centrum van Enschede staat het Kapucijnerklooster Dolphia dat dateert uit 1937. Het gebouw is ontworpen in een stijl die destijds gebruikelijk was in de kloosterbouw. De zware bakstenen volumes onder een traditioneel pannendak, met kleine ramen en accenten in natuursteen, staan in een groene kloostertuin. In een latere fase is de tuin deels ingevuld met een andere functie die net als de kloosters in de twintigste eeuw in de periferie werd gehuisvest: de ouderenzorg.

Dit verpleeghuis voor mensen met psychogeriatrische aandoeningen is 36 jaar oud en verkeert in deerniswekkende staat. Ook de interne opzet voldoet niet langer. De loopafstanden tussen de afdelingen zijn te lang en de patiënten wonen met zijn vieren op één kamer. De sloop van het gebouw gaat samen met een herstructurering van het gehele terrein.

Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 10, 2006, p82-85.