Er is in het gebied opnieuw een fijnmazige structuur van gebogen straten gecreëerd, met besloten ruimtes en pleinen in plaats van grote gebouwen die verloren in de open ruimte staan. De nieuwe winkelroute die rondom de Mariënburgkapel is ontstaan, sluit harmonisch aan op de bestaande historische stad. Om het hoogteverschil van ongeveer vier meter in het gebied te overbruggen zijn een hoge en een lage straat gemaakt, die over elkaar heen zijn geschoven, zodat er op twee niveaus winkelprogramma gerealiseerd kon worden.
In Nijmegen is gebleken hoe goed het werkt om de openbare ruimte maximaal in te krimpen. Hierdoor was er meer variëteit mogelijk per vierkante meter, konden er meer gebouwen met verschillende functies gemaakt worden en kon er een druk en levendig centrum ontstaan. Sinds het plan gerealiseerd is, is het aantal bezoekers van de binnenstad van Nijmegen enorm toegenomen. Dit succes is niet alleen te danken aan de stedenbouwkundige opzet, maar ook aan de rijke mix van wonen, winkelen, cultuur, kantoren en horeca. Ook laat het Nijmeegse plan zien hoe belangrijk het is om zo veel mogelijk voordeuren aan het openbare gebied te situeren en zo min mogelijk achterkanten te creëren.
Poortgebouw
Het poortgebouw, waarin het Art-house LUX, met een deels ondergronds theater en een bioscoop, is ondergebracht, vormt de ruimtelijke beëindiging van het verhoogde Mariënburgplein. De gekrompen openbare ruimte is hier het thema: de Mariënburgkapel wordt ingesloten door het gebouw en lijkt hierdoor als een grote olifant in een te klein hokje te staan.
Het poortgebouw heeft aan twee zijden voorkanten die verwijzen naar het theater en de filmzalen. De theatergevel aan de pleinzijde is ontworpen als een rood doek met witte decoraties en ruches aan de onderkant. De gevel aan de straatzijde wordt bepaald door de vijf filmzalen, die als afzonderlijke volumes in de gevel herkenbaar zijn. In de overdekte poort ligt de entree van het film- en theatergebouw. Het interieur heeft een Piranesi-achtige sfeer met een stelsel van bruggen, gangen, liften en trappen die de verschillende verdiepingen met elkaar verbinden.
Dienstengebouw
Aan het Mariënburgplein zijn drie gemeentelijke instellingen gerealiseerd: de bibliotheek, het archief en de dienst Sociale Zaken. Deze zijn deels ondergebracht in het voormalige politiebureau, waarbij elke instelling één laag kreeg. Aan de pleinzijde is voor het oude politiegebouw een aanbouw geplaatst, waarin juist gekozen is voor een verticale splitsing voor de verschillende gebruikers. Hierdoor kreeg elke instelling een front over meerdere lagen aan het plein, en ontstond de mogelijkheid om verschillende voorgevels met een eigen karakter en entree te maken. De façades vertellen iets over wat zich in het gebouw afspeelt. De gevel van het gemeentearchief heeft een bunkerachtige uitstraling, gerelativeerd door een transparante plint, die het gebouw lijkt op te tillen. De gevel van de bibliotheek is opgevat als een grote boekenkast. De gouden kolom bij de entree van de dienst Sociale Zaken is te lezen als een symbool van hoop. In alle gebouwen spelen kleuren een belangrijke rol. Telkens komen dezelfde kleuren terug, maar steeds op een andere manier toegepast. In de bibliotheek zijn de kleuren gebruikt om plaatsen aan te duiden; in het gemeentearchief zijn ze juist ingezet om barrières op te werpen.
