Het complex biedt onderdak aan onder andere twee theaters, vijf bioscoopzalen, een galerie en enkele restaurants en bars. Genoeg voor een hoop levendigheid. Het lijkt dan ook een bewuste keuze dat het gebouw zijn aanwezigheid niet onderstreept in de omgeving. Aan de straatzijde is het gebouw bijna volledig verglaasd, een grootse entree ontbreekt.
Kritiek
Critici zijn verdeeld over de kwaliteit van het gebouw. Guardian-criticus Olly Wainwright noemde het een 'opgevoerd lichtbaken van glas'. Veel van de kritiek richt zich op het utilitaire karakter van het gebouw, iets wat wellicht voortkomt uit de compacte opzet en het ingetogen, haast utilitaire karakter. Maar dat lijkt van begin af aan de opzet geweest te zijn van de ontwerpers. Mecanoo-partner Francesco Veenstra zegt over HOME: 'ons doel was een state of the art voorziening te realiseren voor het artistieke programma en om een intiem gebouw neer te zetten dat zowel nieuw als vertrouwd voelt.' De gebruikers maken het gebouw.
Het restaurant
Baken
De ingetogen wijze waarop het gebouw haar functie etaleert, komt naar voren na zonsondergang. Dan trekt de naam van het gebouw de voorbijgangers naar binnen. De verlichte letters zijn echter niet aangebracht op de gevel, maar hangen in het interieur op de eerste verdieping.
Maximaal contact
Om de toeschouwers zoveel mogelijk bij de voorstellingen te betrekken, is de grote zaal van het complex verticaal georiënteerd. Hierdoor is de afstand tussen publiek en podium zo klein mogelijk. Praktisch gezien past het ook in de compacte opzet van het gebouw.
De grote zaal
De foyer op de eerste verdieping
De bar op de begane grond, gezien vanaf het nieuwe plein
