De woonhuizen van architect Ryo Abe laten zich interpreteren als huiden; geometrische dozen die zijn opengebroken en afgepeld om ruimhartig natuurlijk licht en lucht toe te laten. "Een huis vormt voor mij een gebied tussen een individu en zijn stedelijke omgeving", legt Abe uit. "Juist in een stedelijke context die constant verandert, wil ik deze tussenruimtes transformeren in zachte overgangsgebieden."
Het stedelijke landschap met overwegend commerciële, geprefabriceerde huizen is verrijkt met een huis voor een jong echtpaar en hun twee kleine kinderen. Hier kan het even ontsnappen aan de kenmerkende fysieke nabijheid van de grote stad.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 3, 2008, p48-51.
