In zijn ontwerp voor het paviljoen van Japan nam Junya Ishigami niet het gebouw maar de tuin als uitgangspunt. “Ik wil architectuur maken die op een landschap of decor lijkt. Architectuur is niet alleen van invloed op de omgeving, want omgekeerd maakt de omgeving ook de architectonische ruimte”, aldus Ishigami. Omdat de locatie in het park al een realiteit bevat, ziet Ishigami geen reden er meer realiteit aan toe te voegen. In plaats daarvan benadrukt hij de bestaande atmosfeer van de plek, om zodoende de mogelijkheden van deze situatie uit te breiden naar een niveau dat de huidige grenzen van de architectuur overschrijdt.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 13, 2008, p70-73.