De begraafplaats krijgt een prachtig bosachtig krakter wanneer de geplante bomen volgroeid zijn. Elegant buigende paden doorsnijden de verschillende graf- en urnenvelden. De afzonderlijke velden vormen een mooie totaalcompositie van in het hoge gras liggende graven. Tussen de graven staan de columbaria als kleine groepjes zuilen, sporadisch verdeeld over de ruimte.
Metalen sculptuur
In het hart van de begraafplaats markeert de geometrie van een metalen sculptuur de plek voor de laatste ceremonie van de begrafenis. De strenge formele vorm versterkt de informele sfeer van de gebogen lijnen van de paden. Het biedt een beschutte plek waar de wegen tussen de levenden en de doden letterlijk scheiden.
Fotograaf Van den Pauwert Architecten
Abstracte monumentaliteit
De abstracte monumentaliteit van de afscheidsruimte refereert aan deze universele ceremonie; een vormgeving volgens Van den Pauwert Architecten bewust niet verwijst naar een bepaalde geloofsovertuiging. De eenvoudige sculptuur van cortenstaal en messing vormt een ingetogen decor voor het afscheid. Het staal biedt beschutting en omlijst het weidse landschap van het lager gelegen beekdal.
Ambigu
Op de flinterdunne grens tussen plafond en wand reflecteert licht de ruimte die baadt in een gouden gloed. Een bouwwerk op deze plek kan niet anders dan ambigu zijn. Gelijktijdig inert en luchtig, beschermend en open, grof en glas, patina's op het tijdloze messing en het staal, trots en melancholisch. De afscheidsruimte balanceert tussen de verschillende emoties, onlosmakelijk verbonden met de plek.
