SPEEHUIS is niet alleen uniek in zijn verschijningsvorm en ligging, maar bovenal zeer duurzaam en gezond. Naast energieneutraal bouwen is er ook gebruik gemaakt van circulaire en biobased materialen, die demontabel en aanpasbaar zijn.
Fort van Hoofddorp (1904) is getransformeerd tot een unieke ontmoetingsplek met ruimte voor horeca, culturele en educatieve activiteiten. Er is bij deze herbestemming een nieuwe tijdslaag toegevoegd aan een markant en uitzonderlijk fortgebouw binnen de Stelling van Amsterdam, waarbij een dynamisch verband is ontstaan tussen geschiedenis en heden.
SAWA is het resultaat van een workshop die ik op vraag van de Libanese ngo MARCH (Tripoli) in december 2019 initieerde en begeleidde met een groep gemarginaliseerde jongeren met een crimineel verleden. Specifiek voor deze workshop ontwikkelde ik een meubellijn gebaseerd op een specifiek ontworpen houtverbindingssysteem. Tripoli is gekend om zijn traditionele houtambacht, maar die verdwijnt stilaan omdat de vormgeving niet meer aanspreekt en omdat de productie te duur is ten opzichte van een ander aanbod. March gebruikt creativiteit als middel om jongeren uit twee aanliggende conflicterende wijken in Tripoli te verzoenen. Daarnaast had de workshop als doel om deze jongeren een zicht op een toekomst te bieden door hen een stiel aan te leren. De criteria voor het meubelsysteem waren - mogelijkheid tot productie met beperkte tools - modulair - aanpasbaar en uitbreidbaar (meerdere functiemogelijkheden) - zelfbouw - vormelijke vernieuwing, maar mooi aansluitend op houtbewerkingstraditie - esthetiek
Deze duurzame woning voor een jong gezin refereert in typologie aan de voorgaande woning op het kavel. Door materiaalgebruik, minimalistische detaillering en de verrassende plaatsing van ramen is een unieke moderne woning ontstaan, waarin beleving centraal staat. Een ronde muur en een videnet in het interieur zorgen voor verbinding en doorkijkjes tussen de verschillende ruimtes en verdiepingen: het samenzijn wordt hier gevierd.
Recent is op Wageningen Campus de nieuwbouw Plus Ultra II opgeleverd. Het ruim 11.000m2 tellende verzamelgebouw biedt kantoor- en laboratoriumruimten voor de volledige levenscyclus van bedrijven. Van startende en groeiende organisaties tot bedrijven die zichzelf opnieuw uitvinden.
Recent is op Wageningen Campus de nieuwbouw Plus Ultra II opgeleverd. Het ruim 11.000m2 tellende verzamelgebouw biedt kantoor- en laboratoriumruimten voor de volledige levenscyclus van bedrijven. Van startende en groeiende organisaties tot bedrijven die zichzelf opnieuw uitvinden.
Recent is op Wageningen Campus de nieuwbouw Plus Ultra II opgeleverd. Het ruim 11.000m2 tellende verzamelgebouw biedt kantoor- en laboratoriumruimten voor de volledige levenscyclus van bedrijven. Van startende en groeiende organisaties tot bedrijven die zichzelf opnieuw uitvinden.
Een tijdloze vormgeving is duurzaam. Men gooit het product niet weg, het verveelt niet.
Toen 26 jaar geleden het kantoor van VolkerWessels in Rijssen opende was het een bijzonder hoogwaardig en verfijnd kantoor. Nu, 26 jaar later, is het tijd om het aan te passen aan de eisen van deze tijd. Reitsema & partners maakte van het bestaande, meer gesloten gebouw, een modern, licht en duurzaam kantoor. De transformatie is overweldigend.
Het ontwerp zet vertrouwde figuren uit de suburbane omgeving in, maar past deze aan, verschaalt en verdraait ze tot een nieuwe compositie. Zo vestigt het zich als herkenbare figuur in de dorpse omgeving maar introduceert in dezelfde beweging een complex karakter dat de omgeving bevraagt en de noodzaak aankondigt om met tegenstrijdigheden die in een stad aanwezig zijn om te gaan.
MIX architectuur ontwierp met appartementengebouw De Verbinding een nieuw icoon op het historische terrein van de voormalige Simon Stevinkazerne in Ede. Door de vloeiende vormen en twee getrapte gebouwen is De Verbinding een markante verschijning.
Tapijn fase I is onderdeel van de transformatie van de Tapijnkazerne. Het voormalige kazerneterrein, gebouwd tussen 1916-1919 krijgt een nieuwe herbestemming. Een levendig stadspark met hierin comfortabele onderwijsgebouwen en horeca. LIAG transformeerde als lead-architect van het total-engineering team de bestaande kazernegebouwen tot een gezonde onderwijsomgeving. Het landschapsontwerp is gemaakt door Bosch Slabbers.
Dit woongebouw is een voorbeeld van duurzame stadsontwikkeling, gericht op het versterken van sociale samenhang. Een groep particulieren heeft samen met De Nijl Architecten een bijzonder woongebouw ontwikkeld en gerealiseerd. Pal bij de Dordtse binnenstad, met zicht over de drukbevaren Merwede, zijn elf op maat gesneden appartementen met gemeenschappelijke voorzieningen gemaakt om samen oud te worden: een "Minidorp in de stad".
De herontwikkeling van het oude winkelcentrum Anklaar is een voorbeeld van duurzame stedelijke vernieuwing met een groot effect op de omgeving. Het nieuwe Stadsdeelhart versterkt de kwaliteit van de wederopbouwwijk door oude en nieuwe structuren en routes met elkaar te verknopen tot een levendige en betekenisvolle plek, zeer goed bereikbaar vanaf de Binnenring van Apeldoorn. Vanaf de opening is het Stadsdeelhart zeer concurrerend met andere centra. De waardering van omwonenden en bezoekers is hoog. De architectuur is ingezet als contramal van de openbare ruimte. De leefbaarheid van het gebied is sterk verbeterd door het toevoegen van woningen (sociale controle) en het opheffen van 'achterkanten'. De functies en de uitstraling van het project dragen bij tot een prettige sfeer in het gebied en nodigen uit tot verblijf. Mensen uit de buurt en andere delen van Apeldoorn ontmoeten elkaar in het Stadsdeelhart. Daarmee wordt sociale cohesie versterkt. 'Inpassen en verbijzonderen' was ook het devies voor de architectuur. De wederopbouw van Le Havre door de Franse architect Perret leverde inspiratie: modern, maar met een sterk gevoel voor de klassieke traditie. Met een vergelijkbare aanpak is een nieuw, rijk beeld gemaakt, zonder de link met de omgeving te verliezen. Daarmee draagt het project bij aan de vitaliteit en trots van de oude wijk.
Met de Triodos Bank wordt de toon gezet voor een nieuwe manier van bouwen waarbij circulariteit en natuur inclusief bouwen gebruikt worden om een gezonde werkomgeving te creëren. Het nieuwe gebouw ligt op Landgoed De Reehorst, onderdeel van de Ecologische Hoofd Structuur (EHS). Door het ontwerp een maximale circulaire potentie te verlenen, ontstaat er een dynamische balans tussen natuur, cultuur en economie. Dit maakt dat de lat qua duurzaamheid en kwaliteit bij de realisatie extreem hoog ligt. Het gebouw wordt zo veel mogelijk remontabel gebouwd, wat betekent dat het aan het einde van de levensduur bijna geheel kan worden gedemonteerd, zodanig dat de onderdelen en materialen zijn te hergebruiken. Met deze manier van bouwen worden unieke en gezonde werkplekken gerealiseerd die omringd zijn door natuur.
Zuidoever is een hoogwaardig woon-zorggebouw voor ouderen met dementie of somatische aandoeningen in een totaal nieuwe opzet. Tangram maakte niet alleen het ontwerp van het gebouw maar was ook verantwoordelijk voor het interieur. De ideeën uit de vormgeving konden zo worden omgezet naar het interieur, waar alles draait om activeren van bewoners, zintuigelijk comfort en optimale oriëntatie.
Toelichting TRANS Architectuur - Het Leietheater is een ode aan het werk van de Luministische schilders van Deinze. Zes baksteenpatronen in de façade, van vlak tot driedimensionaal, versterken het contrast tussen licht en donker. 's Nachts wanneer het geheel het zachte maanlicht reflecteert, ondergaat het een metamorfose. Binnen het vierkante grondplan is het programma georganiseerd rond de foyer met een monumentaal daklicht. Het theater heeft een karakteristiek silhouet. Langs de oever van de Leie, licht de abstracte maar herkenbare verschijning op in de stad.
Wonen in een bosrijke omgeving vraagt om een gebouw dat een harmonieuze relatie vormt met de natuur. Te midden van een bosrijk en glooiend duinlandschap doemt subtiel een gebouw op. Het is Villa S, op een plek welke al sinds de jaren zestig zijn bewoners laat genieten van schitterende boszichten en een kalmerende bosgeur - en dat verveelt nooit. Architectenbureau RAU transformeerde deze woning in een villa om de natuur nóg meer op de voorgrond te plaatsen naar wens van het inwonende gezin. Door de straatkant zoveel mogelijk op afstand te houden en de focus te verleggen op de aan het naaldbos grenzende tuin, is haar relatie met de omgeving nog intenser. Alleen de contouren van de oorspronkelijke woning werden behouden. Het monolithische ontwerp is volledig bekleed in gebrand larikshout naar een eeuwenoude Japanse houtverduurzamingstechniek. Dankzij deze opvallende combinatie tussen vorm en materiaal, springt de woning in het oog én valt tegelijk samen met de natuurrijke omgeving.
