Het gebouw dat Bart Coenen ontwierp op een kavel in het Vlaamse platteland rond Scherpenheuvel bestaat uit twee gescheiden programmaonderdelen. Op de benedenverdieping is een scherp gedetailleerde tandartsenpraktijk gevestigd, de bovenverdieping herbergt een ruim bemeten woning.
Het nieuwe interieur van Océ-Nederland in toont de drukkwaliteiten van de machines van het bedrijf. Het kantoor fungeert als informele showroom, van de nieuwste apparatuur op de werkvloer tot de door Océ gedrukte kunst aan de wanden. Daarbij geven het gebruik van sterke kleuren, heldere lijnen en de geraffineerde afwerking het kantoor een zelfbewuste uitstraling.
Met hun interieur voor museum Het Dolhuys toont Kossmann.dejong hoe vaag de grenzen zijn tussen gek en gezond, normaal en abnormaal. Hierbij maken de architecten optimaal gebruik van de geschiedenis van het pand, dat al zevenhonderd jaar een functie heeft in de geestelijke gezondheidszorg. Dwalend door een doolhof van dolcellen en zalen met films, prikkelende kreten, foto's en voorwerpen, ervaren bezoekers op allerlei niveaus hoe Nederland door de eeuwen heen met waanzin omging.
Een industrieterrein is doorgaans niet de omgeving waar architectuur gedijt. De grootschaligheid en de spreiding van de bebouwing staan weloverwogen ensembles en subtiele detaillering meestal in de weg. De opdracht die Grosfeld Architecten uitvoerde voor Aartsenfruit in Breda bewijst dat het anders kan.
Hoewel het wonen op of aan het water steeds meer in de belangstelling staat, is de typologie van de woonboot tot nu toe onderontwikkeld. De in het algemeen beperkte omvang en de vrees voor allerlei ongerief zijn daarvan een oorzaak. Met het ontwerp voor een woonboot in Loenen aan de Vecht bewijst baneke, van der hoeven architecten de onjuistheid hiervan.
Jan Bakers gaf een artsenpraktijk met apotheek in Almere vorm als een glazen paviljoen. De stabiliteit van de lichte constructie wordt onder andere verzorgd door een stijve ring met diagonale staven langs de bovenrand van de gevels. Op de hoeken van het paviljoen zijn de kolommen achterwege gelaten, wat het open karakter versterkt. Zo ontstond een uitnodigend gebouw, dat ondanks de moderne vormgeving klassiek aandoet.
In de Haagse vinexwijk Ypenburg vond binnen het stedebouwkundige raamwerk van Palmboom & Van den Bout een groot aantal architectonische experimenten plaats. Het heeft geleid tot een caleidoscoop van uiteenlopende woonwijken, variërend van de vrolijke tuinhuisjes van MVRDV tot de laconieke herenhuizen van West 8.
Ilse Media begon als eerste internetzoekmachine van Nederland en groeide uit tot een groot mediabedrijf met nieuwssites en tijdschrifttitels. Het nieuwe kantoor in Amsterdam moest de identiteit van het bedrijf uitdragen: dynamisch, fris en niet poenerig. Het jonge bureau WATdesign wist met een beperkt budget een uitnodigend interieur te realiseren door het begrip 'kantoortuin' letterlijk uit te werken.
In de jaren zestig ontwierp Piet Zanstra voor de Centrale Belastingdiensten in Apeldoorn een ensemble met zes torens waarvan er twee nooit werden gebouwd. In opdracht van de Rijksgebouwendienst heeft DP6 de torens H en E veertig jaar later opnieuw ontworpen. Door nieuwe stedebouwfysische inzichten, de aandacht voor het uitzicht en de daardoor noodzakelijke zonwering hebben de twee torens een afwijkende verschijningsvorm die zich desondanks opmerkelijk goed voegt in het gerenoveerde ensemble van Zanstra.
Op de Kop van Zuid is een stedelijk bergmassief gepland van woonwerktorens. De eerste daarvan, Montevideo door Mecanoo, is onlangs opgeleverd, de tweede, een ontwerp van Alvaro Siza, is in aanbouw. Montevideo lijkt ontworpen in het volledige besef dat het deel uitmaakt van een groter geheel. Nergens wordt de massiviteit benadrukt. Het resultaat is dat het hoogste woongebouw van Nederland een fragment is dat is opgebouwd uit fragmenten.
Fabbrica wil het opnieuw proberen in het zieltogende horecagebied Entrepothaven. Dus kreeg ontwerpduo Tjep. de opdracht diverse soorten Rotterdammers te verleiden, zowel yuppen uit de Kop van Zuid als bewoners van de oude volkswijken eromheen. Hiervoor is een toegankelijk maar uitdagend interieur nodig. Tjep. heeft dit gerealiseerd door de ruimte vorm te geven als een 'fabriek van plezier', waarin barokke decoratie en industriële elementen uit de Rotterdamse havens fraai contrasteren.
De nieuwe behuizing van Dictu, een facilitair bedrijf van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, vroeg om een ontwerp met een grote diversiteit aan werkplekken. VC&K uit Maastricht deelde het kantoor in aan de hand van de nationale driekleur, een verwijzing naar de naam van het gebouw: Hollands Glorie. De rode, witte en blauwe gedeelten hebben hun eigen functie en geven het kantoor een modern aanzien, maar geen sterke identiteit.
Winterswijk in de Achterhoek kent een rijk textielverleden waarvan de sporen nog prominent aanwezig zijn. Nu de industrie uit de stad is verdwenen vragen de fabrieksterreinen om herontwikkeling. Borren Staalenhoef Architecten bouwde een complex voor onder meer beschermd wonen op de plaats van een oude directeursvilla. Het ontwerp is een antwoord op de vraag van schaal en expressie in een industrieelhistorische context.
Het A.A. Hijmans van den Bergh gebouw door (EEA) Erick door Egeraat associated architects is de meest recente toevoeging aan de Uithof. Het is een uitbreiding van het ziekenhuis en bedoeld als onderwijsgebouw voor het Academisch Biomedisch Centrum en andere opleidingen op biomedisch gebied. EEA heeft een diep rechthoekig volume ontworpen. Drie ellipsvormige lichthoven garanderen voldoende daglichtintreding. De hoven zijn niet alleen als architectonisch thema, maar ook als constructief en klimatologisch gegeven uitgewerkt.
Korteknie Stuhlmacher ontwierp een gebouw voor twee gebruikers: studentenroeivereniging Okeanos en de Koninklijke Nederlandse Roeibond. Ze kregen ieder een eigen plaats onder een ruimbemeten gezamenlijk dak. Architectuur, materiaalexpressie en constructie zijn volledig met elkaar verweven. Zonder directe vormcitaten past het houten gebouw daardoor uitstekend bij de constructief doelmatig gebouwde wedstrijdboten in de nabij gelegen loodsen.
Op een kleine kavel in een villawijk uit de jaren zestig in het Noord-Hollandse Bergen verrees het woonhuis Van Anholt, een wit vierkant doosje in een strakke minimalistische vormgeving. Het ontwerp van Rob de Vries en Miriam Uitterhoeve is een toonbeeld van compactheid en efficiëntie.
Stadsdeelkantoor Haagse Hout maakt deel uit van een ensemble van gebouwen op de grens van het Bezuidenhout en Mariahoeve. In het verleden hebben Berlage en Van Eesteren plannen voor dit gebied gemaakt. Tangram Architekten is erin geslaagd om het open stadsbeeld van Van Eesteren overeind te houden, ondanks een flinke intensivering van de bebouwing. Het stadsdeelkantoor speelt binnen het ensemble een belangrijke rol.
Het wetenschapscentrum in Wolfsburg bestaat uit een expressieve container die zeven meter boven de golvende grond ligt. Ze wordt gedragen door betonnen kegels die ook het stalen grid ondersteunen van het dak dat de tentoonstellingsruimte in een keer overspant. Dankzij het zelfverdichtende beton bezitten de kegels een adembenemende consistentie. Met succes loste Hadid ook de constructieproblemen van de zijgevels en de onderzijde van het gebouw op.
