De vrijgekomen kavel is gelegen op een hoek aan de relatief drukke weg die ,voor dit en een aantal buurdorpen, de verbinding vormt met Maastricht. Vanwege de verkeersrukte en de daarmee samenhangende geluidbelasting heeft het huis aan de voorzijde zoveel mogelijk een gesloten karakter gekregen. De belangrijkste verblijfsruimtes, zoals woonkamer, eetkamer en de drie slaapkamers zijn aan de achterzijde geprojecteerd. Tevens biedt de achterzijde een spectaculair uitzicht op de St. Pietersberg in Maastricht.
Uitgangspunt was het relatief grote programma te realiseren in een strakke moderne doos, waar volumes aan onttrokken danwel toegevoegd zijn. Zo is in de voorgevel de hoge entreepui, waarachter een dubbelhoge hal ligt, één meter teruggelegd. Ook in de rechterzijgevel ie een kleine beschutte buitenruimte gemaakt door hier een insnede te maken. Anderzijds is een rechthoekig schoorsteenelement met daarop 2 ronde metalen schoorsteenkanelen als expressief element uitgebouwd.
Het in de stedenbouwkundige randvoorwaarden voorgeschreven zadeldak is om het strekke doosvormige volume niet te ontkrachten, middels een grote verholen goot ver teruggelegd en in contrast met het wit gestucte hoofdvolume uitgevoerd in titaanzink.
