Alhoewel de bouwheer al jaren droomde van een zwembad in zijn kleine stadstuin, verkoos hij toch om eerst zijn 17de eeuwse herenwoning te laten renoveren. Toen de aannemers klaar stonden om de verbouwingswerken aan te vangen, werd het leegstaande 19de eeuwse schoolgebouw achteraan grenzend aan de tuin te koop aangeboden. De bouwheer aarzelde geen moment. De verbouwingswerken aan de woning werden stopgezet , het schoolgebouw werd aangekocht. Na diverse analyses en intense discussies werd beslist om eerst het zwembadproject te realiseren.
Niet alleen de grootte en ongunstige oriëntatie van de stadstuin, ook constuctieve motieven lagen aan de basis van het concept. Geen zwembad in de kleine ‘zonarme’ tuin, wel bovenop het dak van het schoolgebouw. Een intelligente structuur van kolommen en balken in gewapend betn is tegelijkertijd de structurele versteviging van het verloederde schoolgebouw alsook de constructie van het zwembad. Het gelijkvloers werd ingericht als een ‘buitenkeuken’, op de verdieping bevindt zich een polyvalente ruimte.
