Het bos met loofbomen waarin de uitkijktoren staat, ligt op de overgang van de hogere dekzandgronden naar het dal van de Vecht. Het is vrij open van structuur. De bosrand is uitgedund en middels een beplantingsplan vernieuwd zodat de toren goed tot zijn recht komt. De karakteristieke hakhoutstoven aan de rand van het bos zijn behouden.
Ingetogen ontwerp
Ateliereen architecten heeft gekozen voor een ingetogen ontwerp: een eenvoudige rechte toren bekleed met houten lamellen. De constructie en de trappen zijn van staal.
Lamellen
Van een afstand lijkt de gevel vrij gesloten, waardoor de toren als een landmark goed zichtbaar is in het landschap. Toch kunnen bezoekers van binnen uit goed tussen de lamellen door het landschap zien.Onderaan de toren staan de houten lamellen ver uit elkaar, waardoor de toren lichtvoetig op de grond staat. Het bos loopt er als het ware onderdoor.
Naar boven toe staan de lamellen steeds dichter bij elkaar en wordt het zicht voor bezoekers steeds meer beperkt. Dit maakt de bezoeker nieuwsgierig naar het uitzicht. Hier kan men gluren naar het landschap tussen de spleten van het hout.
Uitkijkplatform
Boven, op een hoogte van 18 meter, biedt het uitkijkplatform vrij uitzicht over het Vechtdal. Door de toren over twee zijden af te schuinen wordt het zicht van de bezoeker gericht op het Vechtdal en is de verstoring van vogels in het naastgelegen naaldbos minimaal.
