Circulair bouwen betekent dat veel 'no-brainers' de eindstreep nooit halen

De balkonhekjes zijn afgevoerd, want ze waren lastiger aan het nieuwe beton te bevestigen dan nieuwe. Het dak netjes demonteren, opslaan en vervoeren was drie keer duurder dan een nieuw dak. En de oude treinramen liggen nog steeds te wachten op de goed georganiseerde materialenopslag van ProRail. 

De Nederlandse overheid heeft als ambitie dat de economie in 2050 volledig draait op hergebruikte grondstoffen. Hiervoor is een grote transitie nodig. Maar vooralsnog zie ik vooral dat de overheid is gestart met een campagne op social media. Hopelijk is ze achter de schermen ook bezig met een update van de DNR met circulariteit als uitgangspunt. Daarnaast is het voorstel van Jan Jongert van Superuse voor een radicale aanpassing van het belastingstelsel nog steeds relevant: een verlaging van de belasting op arbeid en een verhoging van de belasting op nieuwe materialen.

Terwijl mij de moed in de schoenen zakt na al die voorbeelden, blijven architecten als Benjamin Robichon (WRK) en Hans Hammink (Architekten Cie.) die keer op keer hun duurzame plannen onderin een la zien verdwijnen, positief. Natuurlijk, ook zij voelen frustratie, ‘maar de transitie is complex en heeft nu eenmaal leertijd nodig. Elk project dat hergebruik van materialen voorstaat is er een in de goede richting’, aldus Jongert.

Must-read van de week is het achtergrondartikel van Floortje Keijzer met hele mooie illustraties gemaakt door Judith Montes.

Groet! Merel