Het bouwen in een grote dichtheid waarbinnen differentiatie is aangebracht, heeft geresulteerd in een stapeling van tweeëntwintig woningen opgebouwd uit dertien woningtypes in een zeer compacte opzet. Het zes bouwlagen tellende gebouw bevat twaalf vier- en vijfkamerwoningen en tien kleinere twee- en driekamerappartementen.
De grotere woningen zijn opgezet als eengezinswoningen. De zes maisonettes op maaiveldniveau hebben elk een buitenruimte aan de groene autovrije ruimte tussen de bouwblokken. De andere zes gezinswoningen staan als vrijstaande huizen op het dak van de vierde bouwlaag. Een dakpleintje en een enkele steegjes verbinden deze huizen met het centraal gelegen stijgpunt. De twee tussengelegen bouwlagen bevatten elk vijf appartementen die aan weerzijden van een binnengang liggen.
De opbouw van het bouwblok is aan de buitenkant afleesbaar. De twaalf eengezinswoningen onderscheiden zich door de verschillende kleuren van de bakstenen gevels en het metselverband. Hierdoor wordt het individuele karakter benadrukt. De twee tussenlagen tonen juist een collectief karakter. De doorlopende glaspuien tussen de banden van gezet staal vormen een neutraal filter tussen de stad en de woning.
