De vraag van de opdrachtgever was om het bestaande gebouw te herstellen, omdat het in slechte staat verkeerde. Sloop zou niet alleen verlies van ruimte zijn, omdat er niet nieuw mocht worden gebouwd vanwege stedebouwkundige regels, maar ook het karakter als bijgebouw van de historische woning zou verloren gaan.
Er was nog geen specifieke functie in gedachten toen de opdrachtgevers Hans Verstuyft Architecten benaderden; misschien een kantoortje, fitnessruimte of logeerkamer. Op de begane grond was het behoud van de functie van koetshuis wel gevraagd, omdat het als garage zou worden gebruikt.
Ziel en karakter
De verdieping is bereikbaar gemaakt met een kleine betonnen trap. Om het karakter en de ziel van het gebouw te houden en niet te ‘overrestaureren’, liet de architect de ingrepen vrij ruw, en lijken ze er zelfs altijd te zijn geweest. Het bestaande is hersteld, in ruwe staat gelaten en geschilderd. De gewelven zijn gestraald, de ruwe betontrap kreeg een eenvoudige stalen greep en het dak is hersteld met leien.
Houten huisje
Om de verdieping leefbaar te maken, was isolatie nodig in de wanden, het dak en de vloer. Door een houten doos letterlijk boven in het casco te schuiven, is aan deze voorwaarden eenvoudig voldaan. In deze doos zijn nieuwe ramen aangebracht ter hoogte van de oude openingen, en in het dak is een conisch armatuur aangebracht.
Sieradenkistje
Bovenaan de trap is de doos ook letterlijk zichtbaar. De rest van de trap is ruw gelaten. De schuine lijn aan het trapbordes boven zorgt voor een verbreding van de ruimte. De deur in het volume is beglaasd, zodat er nog daglicht van de koepel op het trapbordes valt.
De doos is volledig in multiplex populier uitgeveord, en krijgt door detaillering en plaatverdeling een chique en verfijnd karakter, dat de architect vergelijkt met een sieradenkistje.
