Op dit moment grenst de grote zaal met een grote glazen pui aan het plein. De hoge, overdekte colonnade vormt een intermediair tussen beide, maar heeft geen functie. In de zaal is doorgaans geen behoefte aan daglicht of contact met buiten, waardoor de glazen wand continu geblindeerd is met zonwering.
De aanbouw tegen de colonnade moet voor een levendiger beeld zorgen aan het plein. Bovendien kan een deel van het plein dienst gaan doen als buitenterras.
De keuze voor een serre-achtige aanbouw tegen de colonnade is niet alleen bouwtechnisch maar ook architectonisch gecompliceerd. De oude overdekte zone blijft als vide gehandhaafd, die boven het dak van de aanbouw tussen de gemetselde penanten wordt dichtgezet met glas.
De aanbouw heeft niet de vaak bij serres gebruikelijke subtiele dak detaillering gekregen, maar juist een wat robuustere maat als dakrand om een verwantschap op te zoeken met de bonkige uitstraling van het bestaande pand. Wel krijgt de rand een fijne verticale verdeling waarmee de gebogen vorm perfekt kan worden gemaakt. Door de dakrand als luifel
door te trekken tegen het tweede hoge volume krijgt ook de entree meer allure dan het huidige tochtportaaltje.
