VVKH koos als uitgangspunt voor de locatie het 'nollenlandschap', een duinlandschap dat ouder is dan de huidige stuifzandduinen en nog in de omgeving van het gebouw gevonden kan worden. Het zaaigoed is afgestemd op de daar aanwezige plantensoorten.
Om het, zoals het Europese Verdrag van Malta voorschrijft, het opgegraven archeologisch materiaal goed te bewaren moeten de depotruimtes voldoen aan zeer hoge klimaateisen, zoals een zeer constante temperatuur en relatieve vochtigheid. Het architectenbureau zocht hiervoor de oplossing in een natuurlijke methode, het bedekken van het depot met het oude nollenlandschap. Over dit landschap loopt een route naar de duinen. Het dak van zand zorgt voor een stabiel binnenklimaat dat installaties alleen nodig zijn om de verstoringen van mens en verlichting weg te nemen.
Tentoonstellingsruimte
De centrale tentoonstellingsruimte is ook onder de grond. De koepelvorm van het dak binnen toont zich aan de buitenkant als een grafheuvel. Niet alleen is deze gekozen methode duurzaam, maar ook symbolisch, zo blijven de gevonden opgravingen immers onder de grond.
Het openbare/publieksgedeelte opent zich vanuit het landschap naar het nieuwe stationsplein, dat deze zomer wordt aangelegd. Op de verdieping bevinden zich aan de ene kant de kantoren van het depot en aan de publiekszijde het café-restaurant dat grens aan het landschap.
Om deze verdieping rondom van glas te kunnen voorzien is er overheen een los dak geplaatst van in totaal 90 meter lang als bescherming tegen de zon. Het woonstalhuis, een veel geziene woonvorm in Noord-Holland, diende als inspiratiebron. De licht gebogen constructie is afgewerkt met roestige stalen beplaing, een moderne vertaling van rietgedekte boerderijen. Het gebouw krijgt hiermee een duidelijke identiteit vanuit het station.
Ook de gevelafwerking staat in het teken van de historie van het gebied. In de natuurstenen beplating zijn voorzien van schelpen die verwijzen naar de positie van het gebouw in de bedding van het Oer-IJ.
Ten noorden van het Huis van Hilde wordt nog gebouwd. Na oplevering loopt ook daar het nollenlandschap door. Net zoals in de toekomst ook aan de zuidzijde van het gebouw. Net zoals bij het ontwerpen van alle projecten die te maken hebben met landschappelijke materialen en afwerkingen wordt het project na oplevering alleen maar mooier. De komende jaren komt het huis dan ook tot volle wasdom.
