Het Arcus College wilde graag de verschillende onderwijsafdelingen een eigen identiteit geven en tevens gemeenschappelijke ruimten creëren waarbij overloop mogelijk is van de ene naar de andere branche. In ons ontwerp gebeurt dat doordat gebouwen bovengronds zelfstandig zijn, maar ondergronds verbonden zijn. Zo kunnen groei en krimp van de diverse branches worden opgelost, terwijl ze toch hun eigen identiteit behouden. De gebouwen werken hierdoor volgens de wet van de communicerende vaten.
Rondom het gebouw zijn zes halfronde gebouwvormen met een rechte gevel langs de rooilijnen van de bouwkavel gesitueerd. Er is een zeer weids uitzicht door de enorme hoeveelheid ramen. Aan de binnenzijde staan de gebouwen naar elkaar toegekeerd. Daar bepalen ruime ondulerende lijnen het beeld. Door de grote straal van krommingen kunnen de gevels uit vlakke panelen bestaan, met een alternerend patroon van verdiepinghoge glaspuien en gesloten vlakken.
De locatie kent veel hoogteverschil. In het ontwerp wordt dit hoogteverschil zo veel en zo goed mogelijk benut bij de vorm die we de gebouwen gegeven hebben. IAA Architecten heeft een ontwerp gemaakt dat in het gevoelige Limburgse landschap prettig kleinschalig oogt. Om het hoogteverschil optimaal te benutten zijn de parkeerfaciliteiten en een groot gedeelte van het gebouw in de helling ‘geschoven’.
De binnentuin met diepliggende patio laat licht en groen doordringen tot diep in de gebouwen. De begane grond van het gebouw wordt vanaf het maaiveld ingepakt met een met gras begroeid talud. Om voldoende licht te krijgen in het entreegebouw op de begane grond zijn betonnen “lichthappers” toegepast, die als het ware ingesneden zijn in het talud. In het midden ligt een patio waar rondom de diverse domeinen’ zijn gesitueerd. Deze domeinen zijn de verschillende opleidingen of passende combinaties daarvan. Daarna daalt men via een trap af in de patio naar het niveau van de centrale ‘Hart’-functies. Het gebruik van ‘het ondergrondse’ geeft aardsheid, geworteldheid; de patio’s onderin zorgen voor veel beslotenheid en geborgenheid.
Op de ROC Campus worden versnipperde onderwijsinstituten samengebracht in nieuwbouw met voor elk instituut een eigen gezicht. Het Arcus College is een groot gebouw, maar het heeft toch veel intimiteit. De afzonderlijke delen zijn namelijk kleinschalig en laagdrempelig. De student wil een veilige omgeving, een afdeling met een eigen identiteit waarbij de eigen branche en het vakgebied herkenbaar blijft. Er heerst dus een grote eenheid in verscheidenheid. Elke studie heeft zijn eigen ingang.
‘Het Hart’ is een soort dorpsplein onder de grond, bedoeld om ontmoetingen en kruisbestuivingen tussen disciplines mogelijk te maken. Door de nabijheid van de Hogeschool Zuid - naast het Arcuscollege - is het mogelijk een doorgaand leertraject van MBO naar HBO aan te bieden. Deze opleidingen kunnen kostbare technische infrastructuur delen in plaats van dubbele voorzieningen aan te schaffen.
Een bijzonder aspect van het ontwerp is dat het gebouwcomplex op een vanzelfsprekende manier past in het groene landschap. Dat komt door het hoogteverschil, het groene imago van het gebouw en de toegepaste duurzaamheidsmaatregelen.