Vreemde eend in de bijt

De woning ligt op het laatste perceel van een nieuwe verkaveling zonder bebouwing. Hierdoor was er tijdens de ontwerpfase nauwelijks een context.

De verkavelingsvoorschriften bepaalden de inplanting en materialen. Door een eigen interpretatie te geven aan deze voorschriften, is de woning een vreemde eend in de bijt geworden tussen de andere nieuwe huizen in klassieke pastorijstijl, terwijl ze toch inpasbaar is in de omgeving door het traditionele materiaalgebruik.

De woning valt op door de asymmetrische vorm van het dak dat als een schild over het geheel is getrokken. De dakvorm zorgt zowel voor extra hoogte in de leefruimte als voor natuurlijke beschutting tegen zon en regen. Het resultaat is een eigenzinnige lage energie woning in een alledaagse straat.