Versseput Architecten heeft bij het ontwerp vooral ingezet op de doelgroep en het authentieke karakter van de voormalige militaire manage, het zogeheten Gebouw T. Dit is enerzijds terug te zien in de energieke uitstraling en robuuste, slijtvaste materialen van het jongerencentrum en poppodium.
Anderzijds is de monumentale entree van Gebouw T intact gelaten en is de verbinding met het verleden zichtbaar. Omdat de architecten ook het meubelontwerp deden, zijn de ruimtes tot een herkenbaar en integer geheel gemaakt.
Graven voor ruimte
De manege bestond eigenlijk uit slechts een buitenschil. Deze is behouden als buitengevel van het poppodium, terwijl binnenin een nieuw gebouw in een geluidwerende binnenschil is ingebouwd. De manege bood in zijn oorspronkelijke staat niet voldoende ruimte om het volledige gevraagde programma onder te brengen.
Door de gehele begane grondverdieping anderhalve meter te ontgraven, ontstond er voldonde ruimte om twee bouwlagen te creeëren onder de spanten van de hal. Tevens kon de zaal voorzien worden van een balkon, waardoor de zaal minder diep hoefde te zijn om dezelfde bezoekerscapaciteit te herbergen. Tegelijkertijd konden zodoende de zichtrelaties geoptimaliseerd worden.
Losse nieuwe elementen
Door deze ingreep bleef in de rest van het gebouw voldoende ruimte over om de foyer met de aangrenzenfde publieks- en onderwijsruimten over twee lagen te realiseren. Deze liggen direct achter de voorgevel, zodat de een optimale daglichttoetreding hebben en in direct contact met de buitenruimte staan.
Visueel zijn de nieuwe ruimtes losgekoppeld van het monument. Zo zijn de bestaande gordingen en spanten zichtbaar tussen en boven de kantoorruimtes. Ook raakt de transparante loopbrug nergens aan de bestaande constructie.
Subtiele brug
De stoere en spartaanse materialisatie van het gebouw sluit aan bij de militaire geschiedenis van het gebouw. Tevens past dit onderhoudsarme materiaal, wat tegen een stootje kan, uitstekend bij de uitstraling van een poppodium. Zo is er op subtiele wijze een brug tussen heden en verleden ontstaan.
Lees het volledige artikel in de Architect interieur van mei 2011.
