In het boek 'Opera Aperta' introduceert Umberto Eco het begrip openheid. Hieronder verstaat de schrijver de manier waarop een kunstenaar zijn werk open kan laten voor interpretatie door de toeschouwer. Het Noorse architecten-bureau Snøhetta gebruikt dit gegeven om hun ontwerp voor het operagebouw in Oslo te laten aansluiten bij de context en de uiteenlopende vormen van gebruik door het publiek.
Het begrip tarra staat voor het verschil tussen bruto en netto; tussen vorm en inhoud. Voor de architecten betekent het ook de speelruimte in het programma van eisen. Dat ze dit speelveld graag oprekken, blijkt in het ontwerp voor een woonwerkgebouw in Den Bosch. Overtuigd van de kwaliteit en haalbaarheid, namen ze zelf een ontwikkelaar in de arm die hun gewaagde plan aandurfde. De Bosschenaren hebben er een mooi stuk architectuur bij dat een passende stedebouwkundige invulling geeft aan een lastig kavel.
In Enschede leidde de wens de sporen van het textielverleden te behouden, in combinatie met de fusie van drie lokale musea, tot de bouw van een nieuw museum binnen de contouren en de restanten van de voormalige fabriek van Rozendaal. Wat opvalt, is de vanzelfsprekende wijze waarop bestaande delen en nieuwe ingrepen met elkaar zijn verweven.
In slechts acht jaar tijd is de wijk Roombeek uit de as herrezen. De introductie van verschillende vormen van particulier opdrachtgeverschap speelde hierbij een belangrijke rol. In de opbouw van de wijk is de openbare ruimte de belangrijkste drager. Op specifieke knooppunten in de wijk is aandacht voor unieke architectuur en voorzieningen, terwijl voor de woonbebouwing een verfijnde beeldregie is gehanteerd.
Om twee donkere en kille verdiepingen van een appartementengebouw te transformeren tot een aangename werkruimte voor een advocaten- collectief, deed het architectenbureau BARAK een radicale doch eenvoudige ingreep. Vier glazen binnenwanden die evenwijdig staan aan de gevels, en haaks op een ononderbroken muur van kasten, organiseren een open kantoor in een landschap van reflecterend glas. De industriële materialisering zorgt voor een luxe sfeer.
Wie Bella Italia Weine betreedt, krijgt het idee een sprookjesboek te hebben opengeslagen. De roze stoelen en het lampenwoud boven de ovalen tafel wekken kinderlijke genoegens op. Tweedehands spiegels aan het plafond maken het mogelijk de andere bezoekers vanuit een vreemd perspectief te bezien. De architecten hadden de opgave om de bijeengezochte snuisterijen zo te ordenen dat de gezelligheid niet verzandt in chaos.
Sinds juni 2007 is Straatsburg een belangrijk tussenstation in de TGV-verbinding tussen Parijs en München. De nieuwe status is aangegrepen om het station en het aangrenzende plein een complete make-over te geven. De infrastructurele doorstart, waarbij oudbouw en nieuwbouw harmonieus naast elkaar bestaan, biedt een perspectief op de toekomst van het Europese hogesnelheidsvervoer.
Een rijtje nieuwbouwwoningen in Amsterdam Osdorp door Atelier Kempe Thill daagt de huidige dominante retroarchitectuur uit. Met een nieuwe woning-typologie, inventief materiaalgebruik en minimalistische detaillering weet zij standaard-oplossingen te vermijden of naar een hoger plan te tillen. Ook de herstructurering van de Westelijke Tuinsteden ontkomt niet aan de retroarchitectuur die de huidige woningbouwproductie domineert en wordt gekenmerkt door baksteen.
Door vele verbouwingen was het interieur van het stadhuis van Menen dichtgeslibd en kon het zijn functie slecht vervullen. De fijngevoelige ingreep van noA architecten celebreert de historisch gegroeide complexiteit, terwijl ze tegelijkertijd de verschillende onderdelen samensmeedt tot een geheel. Ondanks het feit dat ze compromisloos modern is, weet het ontwerp aansluiting te vinden bij het historische weefsel van stad en gebouw.
Ontwerpen voor verstandelijk gehandicapten vergt inlevingsvermogen in hun wereld. Voor de verbouwing van het dagcentrum in Delft trok Stichting Ipse het jonge architectenbureau Möhn en Bouman aan. Binnen het kader van een snelle realisatie en een beperkt budget, hebben de architecten het bestaande gesloten complex weten om te toveren tot een licht geheel waar clienten weer de ruimte krijgen en hun zintuigen worden aangesproken.
Architectuur hoeft niet onbetaalbaar te zijn. Particulier opdrachtgeverschap heeft als gevolg dat het ontwerp van een woonhuis meer beïnvloed wordt door de dagelijkse activiteiten van de bewoners. Het huis dat Paul Diederen realiseerde op IJburg, laat zien dat de architectuur zich manifesteert in de plattegrond, de keuze van het meubilair en de detaillering. De woning is onderdeel geworden van het actieve leven van haar opdrachtgevers.
In de voormalige textielstad Tilburg is een deel van het centrum getransformeerd tot winkelgebied. Binnen de contouren van het op klassieke leest geschoeide, stedebouwkundige en architectonische plan door Bonell i Gill realiseerde Jacq. de Brouwer een stedelijk complex dat zich onderscheidt door de zorgvuldige plaatsing van twee woningtypen in de situatie. De woontoren, een stapeling van vier loftwoningen, vormt een sculpturaal element in het silhouet van de stad.
Op een voormalig rangeerterrein in een holle bocht van het IJ realiseerden drie architectenbureau's samen een woningbouwproject met voor Hollandse begrippen ongewoon hoge dichtheden. In het complex woont de bewoner aan de rand van de binnenstad, maar kan de auto toch kwijt, in de parkeergarage. Het massieve gebouw is geleed met behulp van vides en doorzichten. Door het versterkte beheer van het complex sijpelt omgekeerd de openbare ruimte niet in het blok door.
In februari 2008 opende de Koningin van Spanje het nieuwe cultuurcentrum van Madrid, niet ver van het museum Del Prado en het museum Reina Sofia. Door de de bakstenen schil van een voormalige elektriciteitscentrale verticaal door te trekken tot een nieuw volume, zijn cafés, galeries, een restaurant en kantoren aan het cultuurcentrum toegevoegd, terwijl ondergronds de theaterzaal, de installaties en de parkeergarage zijn opgenomen.
Openheid, spannende doorkijkjes en intimiteit karakteriseren het interieurontwerp van Jurg Hertog en Marten de Jong voor een riante loftwoning boven de poort in het wandgebouw Funenpark. Door twee gevelvullende glaspuien is er vanuit de woning een prachtig uitzicht op de stedelijke omgeving. Ronde functionele volumes zijn gekneed tussen vooraf vastgestelde zichtlijnen. Hierdoor is de ruimte open en tegelijkertijd ook intiem en aangenaam van schaal.
De consultants van Accenture zijn vaak gedetacheerd bij klanten en komen af en toe op het hoofdkantoor. Het interieurontwerp moest daarom een informeel karakter hebben, een thuisbasis zijn voor medewerkers en een stimulans voor onverwachte ontmoetingen. Het ontwerp voorziet in ontmoetingsplekken, flexplekken en concentratieruimtes. Tevens is het interieur een mooi visitekaartje om klanten in te ontvangen. Het nieuwe kantoor is een warm welkom voor iedereen.
Het Ronald McDonald Kinderfonds en de Bond voor Nederlandse Architecten (BNA) schreven in 2003 een prijsvraag uit onder jonge architecten voor de nieuw te bouwen Kinderstad bovenop het VUMC. Hier kunnen zieke kinderen spelen en hun familie en vrienden zich ontspannen. In het winnende ontwerp 'Er Op Uit' staat een groot speelplein centraal, met gesloten ruimtes met specifieke functies. Het lichte paviljoen haalt patiënt en bezoeker uit de ziekenhuissfeer en richt hun aandacht op de buitenwereld.
Drie jaar geleden kocht Luke Tozer van Pitman Tozer Architects een ongewoon perceel in een beschermd stadsgezicht van West-Londen. Hij wilde hier een eigen binnenstedelijke woning realiseren met een minimale CO₂ voetafdruk. Deze zelfgeformuleerde opdracht bood de kans dit voor hem onontgonnen terrein in de architectuur verder te onderzoeken en uit te proberen.
