Geborgen in het donker, wordt het zestiende eeuwse oorlogsschip Mary Rose tentoongesteld aan de bezoekers. Wilkinson Eyre Architects ontwierp het museum als een nieuwe scheepsromp om het schip heen en plaatste de tentoonstellingsgalerijen hieromheen op de zelfde hoogte als de niveaus van het schip. Zo kunnen de voorwerpen geplaatst worden zoals ze op 19 juli 1545 in het schip aanwezig waren.
In de railing van de balustrade zijn de spots verwerkt, zodat ze een subtiel licht op de objecten schijnen zonder extra installaties aan de ruimte toe te voegen. Fotograaf Hufton+Crow
Hot box
Samen met interieurarchitect Pringle Brandon Perkins+Will ontwikkelde ze de ‘hot box’. Dit is een glazen schil die tot 2017 het schip zal omringen en een transparante grens vormt voor de bezoekers. Geïntegreerde installaties zorgen voor het drogings- en conserveringsproces van het wrak.
Het dak bestaat uit een lichte stalen constructie. Zo kan het dok als fundering dienen voor het gebouw. Foto Hufton+Crow
Gebouwstructuur
Rondom de centrale ruimte met het schip zijn twee rechthoekige volumes geplaatst met de entree, het restaurant, de museumwinkel, de ontmoetingsruimte voor evenementen en de facilitaire en technische ruimtes. Naast de beleving van de bezoeker namen Wilkinson Eyre Architects en Pringle Brandon Perkins+Will de wensen van de werknemers in het museum ook in acht. De centrale donkere tentoonstellingsruimte staan met deuren in direct contact met ruimtes waar voldoende daglicht is, zoals het dakterras dat als een dek is vormgegeven.
De tekens refereren aan de historische scheepsbouw, waarbij de scheepsbouwers tekens kerfden in het hout. Foto Luke Hayes
Historische scheepsbouw
Wilkinson Eyre Architects refereert met de torusvormige geometrie van het museum aan de gestroomlijnde vorm van het Tudor schip. Om het gebouw in te passen in de haven van Portsmouth, met de HMS Vicorty en een aantal historische bouwwerken, is het gebouw laag gehouden door het deels in te graven. De zwart houten gevel en daarmee ook de ingekraste zeemanstekens refereren naar de oude scheepbouw.
