Door Thomas Daniell - Door de elektronische revolutie is de monumentale betekenis van de architectuur afgenomen. In de Mediatheek van Sendai, Ito's belangrijkste werk tot nu toe, wordt een interessante analogie getrokken tussen de fysieke en de digitale wereld. Door de stapeling van ongelijke vloervelden, gedragen door dertien getordeerde kolommen, krijgt de architectuur de opbouw van een hypertekst. Daardoor vloeien activiteiten in elkaar over en lijkt het gebouw verlost te zijn van een constructie. Bovendien kon door de open structuur over de bestemming van de mediatheek een volkomen openbaar debat worden gevoerd.