Door Harm Tilman - de Architect bestaat 50 jaar en kijkt terug op vijftig jaar Nederlandse architectuur. Afgelopen tien jaar werd meermalen het einde van 'superdutch' aangekondigd, maar deze is nog altijd springlevend. Wel maakt ze inmiddels deel uit van een breed 'veelstromenland'.
Door Harm Tilman - Bij ons vijftigjarig jubileum blikken we terug op de Nederlandse architectuur van de afgelopen vijftig jaar. Vandaag de tweede aflevering waarin we zien hoe in de jaren 10 duurzaamheid in de architectuur een opgave wordt waar je niet meer om heen kunt
Door Harm Tilman - Bij ons vijftigjarig jubileum blikken we terug op de Nederlandse architectuur. Vandaag de jaren 10 waarin de architect als ondernemer voor het eerst van zich doet spreken.
Door Marieke Giele - Voor het 50-jarig jubileum van van de Architect duiken we in ons archief. Vandaag kijken we naar de jaren 00, waarin de Nederlandse architectuur internationaal ging. Van Seattle tot aan Beijing en Kaohsiung.
In de jaren 90 zoeken Nederlandse ontwerpers naar de grenzen van de architectuur. Vanuit een sterke conceptuele analyse komen de architecten met radicale antwoorden voor complexe vraagstukken. Wat kunnen we vandaag de dag leren van deze Superdutch-beweging?
Door Afke Laarakker - Frank van Klingeren had een missie: mensen elkaar laten ontmoeten. Volgens de ingenieur/ architect was de maatschappij in de jaren 70 te veel verzuild en was het bovendien sociaal ongewenst om groepen ouderen of kinderen geïsoleerd in één gebouw onder te brengen. Functies moesten 'ontklonteren' vond hij, en voerde dit radicaal door in zijn architectuur.
Door Marieke Giele - Digitaal vakmanschap, dat is waar Studio RAP zich op richt. Bij Theater Zuidplein kreeg het bureau de kans om technologie en architectuur naar een hoger niveau te tillen. In de grote zaal is met behulp van een parametrisch model een opvallende akoestische wand gerealiseerd. Deze zorgt niet alleen voor een goede akoestiek, maar ook voor een dynamisch beeld.
Door Marieke Giele - Theater Zuidplein staat als een alzijdig gebouw midden in Rotterdam-Zuid. Opvallend, want een theater is meestal zeer gesloten naar de buitenwereld om onder andere geluidsoverlast tegen te gaan. Met een verfijnde baksteen in combinatie met semi-transparante aluminium panelen wist De Zwarte Hond een theatrale, gesloten doos te realiseren.
