Tim Habraken (1979) studeerde sociologie, filosofie en architectuur in (onder andere) Amsterdam, Berlijn en Eindhoven, waar hij in 2006 cum laude afstudeerde aan de leerstoel 'Architectural Theory and History'. Aansluitend werkte hij vijf jaar als architect bij VenhoevenCS architecture+urbanism, waarna hij naar Duitsland vertrok. Sinds medio 2012 leeft Tim in Basel, Zwitserland.
Tim werkt als projectarchitect en schrijft voor diverse vakpublicaties.
De financiële crisis is volledig aan Zwitserland voorbij gegaan. De werkloosheid pendelt rond een acceptabele 3,4%, de financiële markt is stabiel en de Zwitserse Frank is een behoorlijk harde munt. Ook in de bouw gaat het voor de wind: de bouwproductie draait op volle toeren, er zijn ruime budgetten voor kwalitatief hoogwaardige architectuur en àls er al eens een project stopgezet wordt is de reden meestal dat er eenvoudigweg niet genoeg vakbekwame bouwvakkers zijn.
Elders in Duitsland bestaan ze ook. In Berlijn heb je de "Späti", in Frankfurt de "Wasserhallen" en in Keulen de "Büdchen", bijvoorbeeld. In een stad als München zoek je ze daarentegen tevergeefs.
Op de voorpagina van de Immobilien Zeitung stond onlangs een groot artikel over het aanzien van Duitse bouwers en ontwerpers in het buitenland. De titel "Kompetent, aber Mutlos" gaf de teneur goed aan; buiten Duitsland waardeert men de kwaliteit en deugdelijkheid van de Duitse ontwerpers, maar de laatsten worden niet gezien als innovatieve creatievelingen.
De laatste jaren is duidelijk geworden dat het thema 'duurzaamheid' ons allemaal aangaat. Het gevolg is dat het thema is geëmancipeerd. Het is uit de handen genomen van experts en nu bij het brede publiek aangekomen. Daar grote groepen het belang van maatregelen onderstrepen, is duurzaamheid big business geworden. Wanneer van een product met enige geloofwaardigheid kan worden gesteld dat het duurzamer is dan dat van de concurrent, is dat een uitstekend reclamemiddel.
Eichstätt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot voor kort nog nooit van dit stadje had gehoord. Eerlijk gezegd is dat ook niet zo gek: het heeft ongeveer 13.000 inwoners en ligt centraal in Oberbayern. De afstand tot de drie grote Beierse steden (München, Nürnberg en Augsburg) is ongeveer honderd kilometer, terwijl de dichtstbijzijnde grotere stad Ingolstadt is, met name bekend als productiestandoord van Audi.
Over geld wordt honderduit gesproken. In het dagelijkse nieuws vliegen ons de miljoenen- en miljardenbedragen om de oren, een blad als Quote haalt de hoogste oplage als ze hun jaarlijkse lijst van de 500 rijkste Nederlanders publiceren en er wordt met graagte geroddeld over het salaris van anderen.
Alle geruchten zijn waar: de Duitse regelgeving is werkelijk Kafkaesk. De formulier zucht bij elk mogelijk einstantie, waar je document 371 op donderdagmiddag moet laten stempelen door iemand van afdeling 11A, om vervolgens in drievoud een kopie hiervan bij het secretariaat af te geven, zodat je met de code die je daar krijgt naar een telefoonnummer in Bielefeld kan bellen voor verdere instructies, is minzaam bekend, in binnen- en buitenland.
Vorige week was ik bij een "Richtfest", de Duitse ceremonie die plaatsvindt wanneer het hoogste punt van een gebouw bereikt is. Traditiegetrouw is dit een feestje voor de bouwvakkers, maar in dit geval was er geen bouwvakker te bekennen: deze waren namelijk niet uitgenodigd. In plaats daarvan waren er diverse hoogwaardigheidsbekleders, die samen met een legertje managers, vooral bezig waren zichzelf bergen aan schouderklopjes uit te delen.
Ik had me voorgenomen geen enkele blog-bijdrage te schrijven over het Berliner Stadtschloß. Niet omdat ik het onderwerp de discussie niet waard vind. Integendeel: als ik over het hele proces nadenk, wind ik me automatisch op.
Duitsland is in de ban van een gevaarlijk virus. Een hoogst besmettelijk virus, bovendien. Waar deze eerste zinnen in de afgelopen weken vrijwel zonder uitzondering tot een bericht over EHEC zouden leiden, wil ik het hier hebben over een Duitse architectonische pandemie, namelijk de typisch Duitse façade (hierna afgekort tot DF).
