De Nederlandse Provincie der Jezuïeten heeft sinds jaar en dag een woon- en verpleeghuis in Nijmegen. Omdat de populatie slinkt werd het gebouw te groot en is men op zoek gegaan naar vervanging. Even verderop, in park “Brakkenstein”, werd een nieuw woongebouw opgericht. In datzelfde park stond een drukkerij uit de jaren 30 met intact gebleven industriële uitstraling.
Deze werd aangekocht, gerenoveerd en uitgebreid en hier zijn alle functies ondergebracht die het woongebouw moeten ondersteunen: refter (restaurant), kantoren en archief. Na de sloop van de niet originele aanbouwen is er een nieuwe, eigentijdse aanbouw ontworpen met een open karakter. Er is gekozen voor het contrastmodel, waarbij duidelijk af te lezen is wat oud- en nieuw is. De begane grond met refter kreeg een zo transparant mogelijk karakter om het zicht op het park te maximaliseren. De opbouw van de verdieping met lamellen is als een alzijdig element geplaatst dat ook binnen afleesbaar is en laat zien waar oud en nieuw in elkaar over gaan. Hier bevinden zich de kantoren. Een nieuwe transformatie bij verder slinken van de populatie is goed mogelijk: de indeling is flexibel en door de verschillende ingangen is het makkelijk te splitsen en voor diverse doeleinden te gebruiken.
De materialisatie van park, woongebouw, klooster en de voormalige drukkerij werden op elkaar afgestemd zodat er een stedenbouwkundig en architectonisch ensemble is ontstaan. Alle gebouwen openen zich naar het park qua oriëntatie en buitenruimte zodat het een verblijfskarakter heeft gekregen en zich heeft geopend naar de buurt.
