De inspiratie voor het ontwerp is gehaald uit de identiteit en karakter van de gebouwen, het samenspel van structuren, artefacten, openbare ruimte, dokken, water en de situering. Om het unieke karakter van het interieur en het ensemble te behouden is er in het ontwerp terughoudend en zorgvuldig omgegaan met aanpassingen en toevoegingen. Om de ruimtelijke belevenis van de monumentale hallen te waarborgen is de grote zaal uitgevoerd als een glazen theaterzaal. Daarmee kenmerkt de nieuwe toevoeging zich door een transparantie die haaks staat op het introverte karakter van het monument.
Door het gebruik van glas ontstaan lange zichtlijnen, waardoor zien en gezien worden het leidende thema is geworden. Deze feestelijkheid is geheel in traditie van het theater waar het sociale aspect vaak net zo belangrijk is als de voorstelling zelf. De kracht van de interventie schuilt in de precisie van de restauratie, in combinatie met de radicaliteit van de nieuwe toevoegingen. Door het opzettelijk benadrukken van contrasten op sommige plekken en op anderen juist de versmelting van oud en nieuw onzichtbaar te maken ontstaat er een diversiteit aan sferen, die passen bij een uniek ensemble van gebouwen.
