MST wil een aantrekkelijk ziekenhuis zijn, door patiëntgericht te werken, gastvrijheid en service te bieden en kwalitatief hoogwaardige zorg te verlenen. Haar gebouwen moeten prettig zijn om in te verblijven, voor zowel patiënt als voor de medewerker. Om deze ambitie nog beter te kunnen waarmaken heeft MST een plan voor 80.000 m2 nieuwbouw ontwikkeld aan de Koningstraat in Enschede.
Architectonisch wordt het ontwerp gekenmerkt door een ‘kamstructuur’, welke is overkapt met een grote stolp. Hierdoor ontstaan ruime binnenpleinen, die het gebouw grote ruimtelijke en functionele meerwaarde bieden. Tezamen met het in 2008 in gebruik genomen Vrouw en Kind Centrum en het Thoraxcentrum uit 2004 ontstaat in 2015 een nieuw en modern medisch cluster in de kern van het verzorgingsgebied in het stadscentrum van Enschede. De inrichting van het nieuwe ziekenhuis wordt ontworpen volgens de principes van een Healing Environment.
In het nieuwe ziekenhuis worden alle operatiekamers geconcentreerd op de derde verdieping: de hotfloor. Er is ruimte voor vijftien OK’s, waarvan elf OK’s voor alle gangbare specialismen, één gezamenlijke met de thoraxchirurgie en drie specifiek voor thoraxchirurgie. Ook wordt één OK ingericht voor poliklinische chirurgie. Op diezelfde verdieping komen de Intensive Care en de Medium Care (IC en MC) en de Post Anesthesiologische Care Unit (PACU), een zaal waar mensen liggen die na een operatie geen intensieve behandeling nodig hebben op de IC, maar nog wel extra moeten worden bewaakt.
Door de concentratie van deze voorzieningen zijn de onderlinge afstanden kleiner, en gaat er minder tijd verloren met transport. Dit verkleint de kans op complicaties. De hotfloor is een heel belangrijk onderdeel van het nieuwe ziekenhuis. Meer dan de helft van de patiënten die naar het ziekenhuis komt, komt voor een operatieve ingreep. Daarom is deze voorziening centraal gepositioneerd, met de verpleegafdelingen erboven en de poliklinieken eronder. Door verschillende ontsluitingen (gangen en liften) te maken kunnen personeel en patiënten onafhankelijk bewegen van bezoekersstromen. Het nieuwe ziekenhuis kent alleen nog eenpersoonskamers. Dit komt de privacy en het comfort - en daarmee een spoedig herstel van de patiënt ten goede. Door de eenpersoonskamers ontstaan er echter ook meer looplijnen en bewegingen voor het verplegend personeel. Er zijn meer kamers, en die spreiden zich verder uit dan voorheen.
Ook heeft elke verdieping een eigen keuken, zodat het eten sneller en beter de patiënt bereikt. Tegelijk met de bouw wordt derhalve ook de organisatie op de werkvloer herzien, middels het project Samen Werkprocessen Inrichten Voor Het Nieuwe Gebouw. In dit project worden de medewerkers ingewerkt op de nieuwe logica en de vernieuwde ruimtes. Hierbij spelen ook de ruimere bezoekerstijden een rol, die immers altijd in zekere mate het verplegende werk ‘hinderen’. Als architect zijn we nauw betrokken bij het doorvoeren van deze veranderingen.
De ondergrondse parkeergarage heeft een opgang die direct in de ontvangstzaal uitkomt. Bezoekers verspreiden zich over de begane grond, die een opeenvolging van atria kent. Nergens wordt het zó grootschalig dat het onpersoonlijk en kil is, het complex is zelfs op te vatten als een groot dorp. Omdat de meeste mensen een specifieke bestemming hebben kon hier zeer sterk op ingezet worden in het ontwerp.
Er is amper een ruimte die in het dagelijks bedrijf ongebruikt blijft; architectuur en organisatie zijn zó afgestemd dat zeer optimaal (en efficiënt) werken mogelijk is geworden.
