Door K. Michael Hays - Ideologische discussies over architectuur lijken ook in Nederland een anachronistisch fenomeen te zijn. De verschijningsvorm van de architectuur kon de afgelopen jaren gemakkelijk van gedaante verwisselen, zonder dat er vragen gesteld werden over de legitimiteit van de gehanteerde vormentaal, laat staan naar de maatschappelijke relevantie. Michael Hays wijst in deze tekst op de gevaren die verbonden zijn met een dergelijke argeloze houding. Een architectuur, die zich zelf niet langer ziet als autonoom , om dat ze de grenzen met andere disciplines uitgewist heeft, is in zijn ogen een willig slachtoffer van dominante maatschappelijke krachten. De flirtations met film, video, computermanipulaties en biologische theorieën stellen de vraag aan de orde naar de basis van de eigen discipline.
BiermanHenket
Bekijk vacatures