Door Gideon Boie - Gangbare opvatting in de wereld van de geestelijke gezondheidszorg is dat de architectuur van een psychiatrisch ziekenhuis niet al te gezellig mag zijn. Patiënten zouden zich anders maar gaan nestelen in deze omgeving. De patiënten zelf reppen echter van de verpletterende indruk die deze architectuur op hen heeft. Pleidooi voor een hoopgevende zetel.

Door Gideon Boie - "Pessimisme in de theorie, optimisme in de praktijk" is een slagzin die Lieven De Cauter in koeien van letters liet aanbrengen in de foyer van het Kaaitheater in Brussel. Hoewel ik de boodschap altijd geaffirmeerd heb, roept het vragen op als we een plaatsje zoeken voor kritiek in de afweging. Architectuurkritiek laat zich immers informeren vanuit theorie, maar zit de praktijk op de huid. Kritiek wil zich niet terugtrekken in abstracte reflecties. Aan welke kant van de afweging zullen we de kritiek dan situeren? Hoeveel pessimisme kan de praktijk verdragen? Is een praktische kritiek mogelijk zonder optimisme te versmoren? Kan een optimistische kritiek meer zijn dan retroactief manifest? En hoeveel pessimisme verdraagt de ontwerppraktijk?

Door Gideon Boie - Vijf omvangrijke beeldessays eisen de aandacht in het recente Architectuurboek 13 van het Vlaams Architectuurinstituut. Esther Eggermont fotografeert het Zwin bezoekerscentrum naar ontwerp van Coussee en Goris zonder de architectuur in beeld te brengen, wel helmgras, verweerd hout en een ooievaar. Sarah Westphal brengt het Caritas project in Melle door architecten De Vylder Vinck Taillieu in beeld met mysterieuze detailbeelden die blindstaren op de plankenvloer, het glas van de tuinkassen, de gravel en dergelijke meer.