Monografieën van architecten zijn er in twee categorieën: de inhoud is aangepast aan de boekvorm of het boek is aangepast aan de inhoud. 'Extended Spaces' over het werk van Dirk Jan Postel valt in de laatste categorie: zijn uitgebreide portfolio is verzameld en in een boekvorm gegoten. 'Architecture Repurposed' van Office Winhov en 'Art Applied' van Inside Outside vallen in de eerste categorie. Deze boeken vertellen een gecureerd verhaal dat in een sterke grafische vorm is gegoten. Wat niet in het verhaal paste, kwam er niet in.
Architecten ontwerpen om te bouwen. En bouwen betekent meestal een belasting van de omgeving. En dan bedoel ik niet tijdelijke overlast van hei-lawaai of gedoe in de straat, maar een negatieve footprint: een aanslag op het milieu, inzet en verspilling van heel veel materiaal en een energiegebruik dat zich voortzet tijdens de levensduur van het gebouw. Architectuur hoort dus in een productieketen die schade toebrengt. Kan het ook anders?
In toenemende mate wordt het werk van architecten en ingenieurs beoordeeld door computermodellen. Daar is niets mis mee, integendeel. Zo maakt de finiete elementenmethode constructies mogelijk die vroeger niet te berekenen waren. Ook zijn complexe klimaatmodellen nuttig. Maar zo'n model moet wel inzichtelijk en objectief zijn. En daar gaat het mis.
Bestaat er hoop op vooruitgang? In zijn boek 'Hoop' brengt Joris Luyendijk korte essays samen van 100 personen over de vraag wat hen zicht biedt op een verbeterde wereld. In één van die essays stelt Alexander Rinnooy Kan dat wetenschap en cultuur de enige terreinen van menselijk kunnen zijn waarop permanente voortuitgang wordt geboekt. Maar is er ook hoop voor de architectuur?
Door Dirk Jan Postel - De bouw van liet IJ-plein nadert zijn voltooiing. Nadat OMA, de ontwerper van het stedenbouwkundig plan, eerst als supervisor de overige architecten begeleid had, is het tenslotte zelf in de ring getreden. Aan twee uitersten van het driehoekige, oostelijk deelplan worden de eigen projecten van het bureau uitgevoerd. De school in de scherpe, westelijke punt is in gebruik genomen en zal nog worden uitgebreid met een speellokaal. De twee blokken aan de noordoostzijde zijn inmiddels bewoond, terwijl de bouw van het buurthuis en de supermarkt vordert. Beide woongebouwen en de toegevoegde voorzieningen vormen door hun ligging en complexiteit de sluitsteen van het gebied. In vervolg op onze vorige artikelen over het IJ-plein' analyseert Dirkjan Postel dit project, de eerste woningbouw die door OMA werd gerealiseerd.
Door Dirk Jan Postel - Rondom de opening van het Amsterdamse Muziektheater is er uitgebreid gejubeld en getreurd. Heel Nederland weet dat de hoofdstad een opera heeft waar, als een onechte Siamese tweeling, nog een stadhuis bij komt. Mooi of lelijk: iedereen heeft er een mening over. Wat nog ontbrak was een nauwgezette analyse van het gebouw. Die wordt hierbij gegeven door Dirkjan Postel. Heel precies wordt beschreven hoe het complex in elkaar zit, op welke uitgangspunten het berust en in hoeverre die uitgangspunten hulp of hindernis zijn geweest ten aanzien van het resultaat.
