Door Harm Tilman - In de zuidelijke periferie van Wenen realiseerde Massimiliano Fuksas twee kantorentorens met een opmerkelijke gevelbekleding. De onderbouw hiervan wordt gevormd door een sokkel met grote ruimtelijk kwaliteit. Tezamen vormen de torens een baken in het stadslandschap en definiëren ze de grens tussen stad en ommeland. Tegelijk belichamen ze een nieuwe stedenbouwkundige koers, doordat de periode van dogmatische conservering is afgesloten en Wenen een nieuw tijdperk van transformatie is ingegaan.
