Om de schrijverswijk een iconisch entree te geven heeft een typografisch kunstenaar de regels van een gedicht van Staring in metalen letters aan de onderzijde van de balkons aangebracht, die vormgegeven is als op een omgekeerde lessenaar. De rest van het gedicht ligt verstrooid in de stalen boomroosters, stoeptegels en de gestansde zittingen van metalen bankjes. Zo vormt het woonblok het beginpunt van een kleine literaire route door de buurt.
Situatie
De torens zijn gegroepeerd in een overhoekse rug-aan-rug-ordening waarbij steeds twee vrije gevelzijden overblijven per woning. Zo heeft elke woning een vrij uitzicht. Het blok is gedraaid ten opzichte van de wijk, waardoor er veel zichtlijnen naar het achterliggende woongebied ontstaan.Verder zorgt dit ervoor dat het blok zich verzelfstandigd in zijn omgeving. 
Het gedicht van de Staring onder het balkon.
Indeling
Op de begane grond bevindt zich de entree, een berging en een multifunctionele ruimte die gebruikt kan gebruikt worden als werkkamer of extra woonkamer. Op de eerste verdieping is de slaapkamer met toilet en badkamer gesitueerd. De tweede verdieping fungeert als woonverdieping met een open keuken en eetkamer.
Interieur
De woning is voorzien van een lichtkoepel op het dak. Via de vide voor de trap wordt de hele achterwand verlicht met daglicht. Zo blijft het diepe gebouw goed bruikbaar en ontstaat er een spannende verbindingsruimte tussen de verdiepingen. 
Het licht van de dakkoepel tegen de achterwand.
Relatie met buiten
Frans Sturkenboom heeft de relatie met de omgeving versterkt door de balkondeuren volledig van glas te ontwerpen. Verder is de hoge ruimte onder de lessenaarskap ook voorzien van glas voor een weids uitzicht.
Tuin
De verticale typologie met zijn beperkte buitenruimtes houdt de aanspraak op het maaiveld klein. De tuin is dan ook vormgegeven als een doorlopend groen tapijt met kleine berkenbomen, strategisch doorsneden door een viertal smalle paden.
