(Beoogde) aanpak
Met maximaal behoud van de structuur wordt punctueel op drie precieze plekken ingegrepen. De voorgevel wordt teruggeduwd. In het interieur zijn twee vides gemaakt. De structuur kan programma opnemen dat voorheen niet mogelijk was. Het oude beton werd plaatselijk versterkt met nieuw beton en staal. Ze vormen een nieuwe tijdscompositie, met sterkere kansen om de grijze energie langer te bewaren.
Samenwerking met andere disciplines
Na een architectuurwedstrijd op uitnodiging worden ono architectuur, kunstenaar Philip Aguirre y Otegui, landschapsarchitect Ludovic Devriendt en interieurarchitect Universal Design door de opdrachtgever uitgenodigd om samen te werken in een multidisciplinair ontwerpteam. De klassieke grenzen van de disciplines worden verlaten en overschreden. We tekenen op elkaars papier en zoeken we tot wanneer beslissingen collectief worden gedragen.
Duurzaamheid
Het project werkt met wat voorhanden is. De grijze energie wordt een nieuwe tijd in geloodst. Een triptiek van betonkernactivering, warmtepomp en zonnepanelen op het dak van de kerk zorgt voor verwarming, koeling en elektriciteit voor de kantoren. Door water van de kerk op te vangen is recuperatie intensief mogelijk, ook voor bevloeiing. Natuur-inclusieve ingrepen zoals water op de site, nectar-houdende planten en gevelvelden voor gierzwaluwen verhogen de stedelijke biodiversiteit.
Materiaal en techniek
De schoonheid van het bestaand beton wordt vrijgelegd. Waar beton zich eerst binnen bevond en nu buiten komt te staan, worden aanhelingen als betondekking en sculpturale (kunst)kolomomhullingen toegepast. De nieuw geïsoleerde gevelschil is van eenvoudig rood gebakken klei. Rode en papierwitte schaduwdoeken brengen plezier bovenop de zon. Het houten buiten- en binnenschrijnwerk kenmerken de huiselijke interieurs. Tegels en tapijt, met de kleur van rode aarde, bepalen de werkvloer.
Maatschappelijke impact
De ‘non-place’ wordt buurtplek en plek met een galm in de stad. De buurttuin verbindt met kerk en academie, gedeeld voor concerten en ceremonies. M127 sluit zich niet op in de eigen werking, maar is een gebouw voor de buurt. Het is een hedendaagse viering van het stedelijk leven, met zorg voor gemeenschapsvorming, buurtontwikkeling en verbin¬ding met buren. Samenwerking leidt tot een ontwerp waaraan meer mensen zich kunnen relateren. Het maakt M127 mee laagdrempelig, benaderbaar en inclusief.
Fysieke impact
Door aan de straat een laag volume te verwijderen en te vervangen door een eenlaagse luifel met terras komt de kerk vrij te staan. Er ontstaat een perspectief langsheen de vrijgelegde steunberen. Het nieuwe groen van de buurttuin wordt tot aan de straat gebracht en zal ook de stalen pergola’s overnemen. Naast de reeds gemaakte fysieke verbindingen met kerk en academie zet het ontwerp zich klaar voor een mogelijke passage naar de site van het achterliggende ziekenhuis.
Stedelijke ontmoeting
Door in dialoog met de kerk volume af te breken, komen steunberen vrij alsook de enige volle grond. De buurttuin biedt een uitstap ingezet door een stadsloggia als bij portici in Bologna. Deze ontmoetingsplek aan de straat zet het gelijkvloers programma in met koffiebar, gedeeld onthaal, polyvalente foyer en vergaderplekken. De vides verbinden met de lunchruimte en bibliotheek. Erboven worden kantoren voor advocaten afgewisseld met co-werkplekken.
